Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

94 Ceza Muhakemesinde Tanık Beyanının Tartışılması ve Değerlendirilmesi Makaleler Badem Samiyet, “Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanık”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi , S. 45, Y. 12, Ocak 2021. Erman Barış, “Ceza Muhakemesi Hukukunda Belirti ve İspat Değeri”, Galatasaray Üni- versitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , S. 1, 2010. Güngör Devrim, “Ceza Muhakemesinde Tanık Beyanının Delil Değeri Üzerine Bazı Tespit ve Değerlendirmeler”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 6, S. 2, 2015. Koca Mahmut, “Ceza Muhakemesi Hukukunda Deliller”, Ceza Hukuku Dergisi , Y. 1, S. 2, İstanbul, Aralık 2006. Köse Metin, “Ceza Muhakemesinde Tanık Beyanının Delil Olarak Değerlendirilmesi”, Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , C. XIV, S. 1, 2019. Ünver Yener, “Ceza Muhakemesinde İspat”, Ceza Hukuku Dergisi , C. 1, S. 2, 2006. Ünver Yener, “Ceza Yargılaması Hukukunda İspata İlişkin Bir Yargıtay İBK’nın İnce- lenmesi”, İHFM, C. 55 S. 1-2, 1996. Yenisey Feridun, “Ceza Muhakemesi Hukukunda (Hukuka Uygun Bir Şekilde Elde Edilmiş) Delil”, Ceza Hukuku Dergisi , C. 2, S. 4, 2007. Yurtcan Erdener, “Yargıtay Kararları Işığında Hukuka Aykırı Delile Dayanma Yasa- ğı”, Prof. Dr. Nurullah Kunter’e Armağan , İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, İstanbul, 1998. Yücel Mustafa Tören, “Ceza Adaletinde Tanık Üzerine”, TBB Dergisi , S. 2, 1994. Mahkeme Kararları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19/04/1993 tarih ve E. 1993/6-79 K. 1993/108 sayılı ilamı. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.6.2007 tarih ve E. 2007/7-147 K. 2007/159 Karar sayılı ilamı. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin 13.07.2016 tarihli Popov/Rusya Kararı Yargıtay 3. CD’sinin 29.03.2016 tarih ve E. 2016/931, K. 2016/7906 sayılı ilamı. Yargıtay 4. CD’sinin 17.02.2016 tarih ve E. 2013/36021, K. 2016/2687 sayılı ilamı. Yargıtay 4.CD’sinin 25.03.2015 tarih ve E. 2013/11145, K. 2015/25167 sayılı ilamı. Yargıtay 5. CD’sinin 12.12.1992 tarih ve 1992/174 Esas, 1992/465 karar sayılı ilamı. Yargıtay 13. CD’sinin 03.11.2015 tarih ve E. 2014/25680, K. 2015/17003 sayılı ilamı. Yargıtay 4’üncü CD’sinin E. 2006/3203, K. 2007/10902 sayılı ilamı. Yargıtay 4. CD’sinin 07.05.2013 tarih ve E. 2011/23710, K. 2013/13658 sayılı ilamı. Yargıtay 4. CD’sinin 02/04/2013 tarih ve E. 2011/22605, K. 2013/9564 sayılı ilamı. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. CD’sinin 25.11.2016 tarih ve 2016/64 Esas, 2016/76 Karar sayılı kararı. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. CD’sinin 10.04.2017 tarih ve 2017/894 Esas, 2017/790 Karar sayılı kararı.