Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

109 TBB Dergisi 2021 (154) Dilek Özge UĞRAŞ tedbirinin sayılmış olmaması, tazminata ilişkin bu hükmün uygulana- maması için, CMK m. 134 hükmünde düzenlenen tedbirin genel ara- ma karşısında özel bir düzenleme olarak kabul edilmesi halinde ikna edici bir gerekçe teşkil etmemektedir. Daha isabetli görünen diğer bir görüşe göre CMK m. 134 hükmünde düzenlenen tedbir, genel arama ve elkoyma tedbirlerinin özel bir görünümünü oluşturmaktadır 66 ve bu nedenle bu tedbirlerin hukuka aykırı olarak uygulanmasından kay- naklanan zararların tazmininde CMK m. 141-144 hükümleri uygulan- ma alanı bulacaktır. 67 Doktrinde bir görüşe göre kişinin özel hayat beklentisinin azaldı- ğı ya da ortadan kalktığı hallerde, bilgisayarlarda arama yapılabilme- si genel arama tedbirine ilişkin kurallarla gerçekleştirilebilecektir. 68 Somut olaylar bakımından makul bir insan tarafından, özel hayatın alenilik kazanmadığının anlaşılabilir olması halinde, özel hayat bek- lentisinin varlığından söz edilecektir. 69 Örneğin kişinin bilgisayarını başka bir kişiye sattığı ve içerisindeki verileri silmediği durumda bu verilere ilişkin özel hayat beklentisinin azaldığından söz edilecektir, ancak kişinin bu verileri bilgisayarın çöp kutusu bölümüne aktarmış olması halinde özel hayatının korunmasına ilişkin beklentisinin de- vam ettiği kabul edilmelidir. 70 Kişinin özel hayat beklentisinin azal- dığı ya da ortadan kalktığı hallerde üçüncü kişiler tarafından bu verilerin elde edilmesi halinde, verilerin hukuka aykırı olarak elde edildiğinden söz edilemeyecektir. 71 Buna göre örneğin, bilgisayarını tamir için teslim eden bir kişinin cihazında, teknik servis elemanının çocuk pornografisi niteliğinde veriler tespit etmesi ve bu konuda adli makamlara ihbarda bulunması halinde, teknik servis elemanı tarafın- dan elde edilen verilerin hukuka uygun olarak kabul edilmiş olacağı, zira kişinin özel hayatının gizliliğine ilişkin makul bir beklentisinin kirken, yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi, kanuna aykırı…dır.” (Aktaran: Centel/Zafer, s. 470 dn. 346). 66 Centel/Zafer, Apiş, s. 68; s. 424; Yargıtay 16. CD. T: 21.04.2016 E: 2015/4672 K: 2016/2330 (Aktaran: Duran, s. 191 dn. 69). 67 Duran, s. 234. 68 Duran, s.184, 186. 69 Feridun Yenisey/Ayşe Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku, Ankara 2017, s. 422. 70 Yenisey/Nuhoğlu, s. 422, 423. 71 Yenisey/Nuhoğlu, s. 423.