Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

118 Bilgisayarlarda, Bilgisayar Programlarında ve Bilgisayar Kütüklerinde Arama, Kopyalama ... da mümkündür; yine verilerin silinmiş olması halinde de bunların kısmi olarak da olsa geri getirilebilmesi mümkündür. 109 Bu nedenle kanun hükmünde kovuşturma evresinde de tedbirin uygulanmasını mümkün kılacak şekilde değişiklik yapılmalıdır. 110 Tedbirin kovuş- turma evresinde de uygulanabilir olduğunu savunan yazarlar ise, bu uygulamaya başvurulabilmesinin gerekçesini, kovuşturma evresinde mahkemenin re’sen araştırma yetkisine sahip olmasında (CMKm. 207) görmektedir. 111 Hükmün lafzından yola çıkarak bu tedbirlerin yalnız- ca soruşturma aşamasında uygulanmasının mümkün olduğunu belir- ten görüşler daha isabetli görünmektedir. Nitekim her ne kadar ko- vuşturma evresinde de delillerin toplanması, mahkemenin bu konuda re’sen yetkili olması söz konusu olsa da CMK m. 134 hükmünde açıkça kıyasa yer bırakılmaksızın bu tedbirlerin soruşturma aşamasında söz konusu olacağı, şüpheli hakkında uygulanacağı belirtilmiştir. Buna karşın doktrinde, uygulamada ihtiyaçların tedbirlere kovuşturma aşa- masında da başvurulması yönünde olduğu belirtilmiştir. 112 Yine Yargı- tay da bir olayda daha dijital delillerin yeterli ölçüde toplanmadığı ve ilk derece mahkemesi tarafından daha fazla dijital delilin elde edilmesi ve daha ayrıntılı kovuşturma yapılması gerektiği belirtilerek bozma kararı 113 ; diğer bir olayda mağdurun cep telefonuna gönderilen mesa- jın hangi bilgisayardan gönderildiğinin tespit edilmemesi soruşturma- da önemli bir eksik olarak değerlendirilerek, bu tespitin kovuşturma aşamasında girilmesi için bozma kararı vermiştir. 114 B. Uygulanma Şartları 1. Somut Delillere Dayanan Kuvvetli Şüphe Sebeplerinin Varlığı Bilişim sistemlerinde arama, kopyalama ve elkoyma tedbirlerine başvurulabilmesi için kanun koyucu, somut delillere dayanan kuv- 109 Ünver, s. 217. 110 Ünver, s. 217. 111 Baştürk, s. 25; Yaşar/Dursun, s. 10. 112 Tanrıkulu, s. 399. 113 Yargıtay 1. CD T: 14.11.2011 E: 3891 K: 3230 sayılı kararı (Aktaran: Tanrıkulu, s. 399). 114 Yargıtay 4. CD T: 09.05.2006 E: 16417 K:10607 sayılı kararı (Aktaran: Tanrıkulu, s. 399).