Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

131 TBB Dergisi 2021 (154) Dilek Özge UĞRAŞ cü kişilere 164 ait olması ve bu nedenle müsadere edilememesi müm- kündür. Öte yandan eşyanın şüpheliye ait olması halinde de cihazın müsadere edilmesi yerine, bu tür veriler silinerek iade edilmesi daha orantılı olacaktır. Bu nedenle doktrinde ifade edilen CMK m. 134 hük- münde özel bir düzenlemeye yer verilmesi görüşü son derece isabetli görünmektedir. VI. SONUÇ Ceza Muhakemesi Kanunu m. 134 hükmünde düzenlenmiş olan koruma tedbirleri, nitelik itibariyle arama ve elkoyma tedbirlerinin özel bir görünümünü teşkil etmektedir. Bu tedbirlerin uygulanma alanı bilgisayar, bilgisayar kütükleri ve bilgisayar programları olarak belirlenmiş olmakla birlikte, Türk Ceza Kanunu’nda kullanılan termi- nolojiyle uyum sağlanması ve bunları kapsayıcı bir üst kavram niteli- ğinde olması nedeniyle bilişim sistemleri kavramının tercih edilmesi daha isabetli görünmektedir. Kanun hükmünde açıkça tedbirlerin soruşturma aşamasında ve şüpheli hakkında uygulanabileceği düzenlenmiş olup, kovuşturma evresinde uygulanma imkânı bulunmamaktadır. Tedbirin uygulana- bilmesi için bilişim sistemlerinin şüpheli tarafından kullanılması ge- rekli ve yeterlidir; ayrıca bunların şüpheliye ait olmasına gerek yoktur. Şüphelinin kullanmadığı fakat suçun delillerinin yer aldığı, üçün- cü kişilerin ya da mağdurun kullandığı cihazlarda arama yapılabilme- sinin, bu kişilerin rızalarının bulunması halinde dahi yasal dayanağı bulunmamaktadır. CMK m. 134 hükmünde düzenlenen tedbirlere başvurulabilmesi somut delillere dayanan kuvvetli şüphe sebeplerinin varlığı ve başka surette delil elde etme imkânın bulunmaması halinde mümkündür. Kuvvetli şüphe sebeplerinin aranması, hükümde 2014 yılında 6526 sayılı Kanun’la yapılan değişikle gerçekleşmiştir. Buna göre; suç de- lillerinin şüphelinin kullandığı bilişim sistemlerinde bulunduğu husu- sunda soruşturma mercilerinde olgulara dayanan, sübjektif varsayım ve tahmin niteliğinde olmayan şüphe derecesine ulaşılmış olmalıdır. Başka surette delil etme imkânın bulunmamasından anlaşılması ge- 164 İyiniyetli üçüncü kişi hakkında detaylı açıklamalar için bkz. Aysun Dalkılıç, Türk Ceza Hukukunda Müsaade, Ankara 2013, s. 72-75.