Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

205 TBB Dergisi 2021 (154) Selçuk ÖZTEK / Mert NAMLI Tasarı ile getirilen en önemli değişiklik, tutanağın aynı duruşma- da tutulma zorunluluğunun kaldırılarak, kayıt esas alınmak suretiyle sonradan tutulmasına imkân sağlanmasıdır. C-) ÖZEL BİLİRKİŞİ RAPORUNUN BELGE KAPSAMINA DAHİL EDİLMESİ İsviçre Medeni Usul Kanunu’nun 177.maddesi “belge” kavramını tanımlamaktadır. Buna göre belgeler, ilişkin oldukları vakıaları ispa- ta elverişli yazılar, resimler, plânlar, fotoğraflar, filmler, ses kayıtları, elektronik belgeler ve analog veriler gibi dokümanlardır. Kanun koyucu, belge kavramını örnekleme yoluyla tanımlamış olup; bu nedenle de belge, yalnızca maddede sayılanlardan ibaret değildir. 119 Bu noktada uygulamada en fazla tereddüt uyandıran hu- suslardan biri, tarafların aldıkları özel bilirkişi (uzman) raporlarının CPC m.177 anlamında belge sayılıp sayılamayacağıdır. Öğretide genel olarak benimsenen görüş, özel bilirkişi raporlarının da CPC m.177’de düzenlenen belge tanımına dâhil olduğu yönündedir. 120 Federal Mahkeme, özel bilirkişi raporlarının CPC m.183’deki şart- ları taşımadığı (özellikle uzmanın mahkeme tarafından görevlendi- rilmediği) için bilirkişi raporu olarak nitelendirilemeyeceğine, aynı zamanda bunun CPC m.177 anlamında belge olarak da kabul edile- meyeceğine karar vermiştir. Federal Mahkeme’ye göre bu raporlar bir delil olarak kabul edilemeyecek, ancak bir taraf beyanı olarak nitelen- dirilebileceklerdir. 121 Öğretide Federal Mahkeme’nin bu görüşü yoğun şekilde eleştirilmiştir. 122 Tasarı’da Federal Mahkeme’nin yaptığı yorumun haklı olmadığı noktasından yola çıkılmış ve CPC m.177’de sayılan belge örnekleri 119 Schweizer, Commentaire CPC, art. 177 no: 1-2; Vouilloz, Petit Commentaire, art. 177 no: 1-3. 120 François Vouilloz, “Le témoignage écrit”, RVJ 2016, s. 353; Andreas Binder/Ro- man S.Gutzwiller, Das Privatgutachten – eine Urkunde gemäss Art. 177 ZPO, ZZZ 2013, s. 171 vd. Özel bilirkişi raporunun duruma göre sınırlı ispat gücüne sâhip olacağı veya taraf beyanı olarak değerlendirileceği hususunda bkz. Schweizer, Commentaire CPC, art. 177 no. 4. 121 ATF 141 III 433; ATF 140 III 24; ATF 139 III 305. 122 Francesco Trezzini/François Bohnet, “L’Expertise privée selon l’ATF 141 III 433: Une Preuve imparfaite issue d’un concept imparfait”, RDS 2017/1, s. 367; Hans Schmid, “Privatgutachten im Zivilprozess” , RSJ 2016 , s. 527 vd.