Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

223 TBB Dergisi 2021 (154) Selçuk ÖZTEK / Mert NAMLI konunun açıkça düzenlendiği, bu nedenle de CPC m.229’un kıyasen uygulanamayacağı sonucuna varmıştır. 171 2012 yılından sonra birçok kanton mahkemesi kararında, sınır- lı (sosyal) re’sen araştırma ilkesinin uygulandığı davalar ile mutlak re’sen araştırma ilkesinin uygulandığı davalar arasında ayrım yapıl- ması gerektiği kabul edilmiştir. Söz konusu kararlarda, mutlak araş- tırma ilkesinin uygulandığı davalarda, istinaf aşamasında da du- ruşmalar başlayıncaya kadar yeni vakıa ve delillerin kabul edileceği bildirilmiştir. 172 Federal Mahkeme de 2018 yılında verdiği bir kararda aynı ayrımı benimsemiştir. Federal Mahkeme’ye göre, mutlak araştır- ma ilkesinin geçerli olduğu davalar bakımından CPC m.317/1’in lâfzı ile sınırlı kalınmamalı, CPC m.229 istinaf incelemesi bakımından da uygulama alanı bulmalıdır. 173 Tasarı ile, CPC m.317’de 1 bis fıkrası ihdas edilmiştir. Burada yer verilen hükme göre ise, mahkemenin vakıaları re’sen araştırmak zo- runda olduğu hâllerde istinaf mahkemesi, yeni vakıa ve delilleri du- ruşmalara kadar kabul edecektir. Görüldüğü gibi burada da öğretideki ağırlıklı görüş ile Federal Mahkeme’nin konuya ilişkin son kararındaki çözüm benimsenmiş olmaktadır. D-) İSTİNAF VE İTİRAZDA ( RECOURS, BESCHWERDE ) GEREKÇELİ KARARIN SONRADAN VERİLEBİLMESİ İsviçre hukuku’nda ilk derece mahkemesinin nihai kararının ta- raflara bildirimi CPC m.239’da düzenlenmiştir. Buna göre mahkeme, kararın yazılı hüküm fıkrası kısmını sözlü özet bir gerekçe ile birlikte duruşmada veya yazılı hüküm fıkrasını tebliğ suretiyle, yazılı gerekçe olmaksızın taraflara bildirebilir (CPC m.239/1). Kararın taraflara bil- dirilmesinden itibaren 10 gün içinde taraflardan biri talep ederse, ta- raflara kararın yazılı gerekçesi verilecek; gerekçenin talep edilmemesi durumunda ise tarafların istinaf veya temyize başvurmaktan vazgeç- tikleri kabul edilecektir (CPC m.239/2). 171 ATF 138 III 625. 172 Basel Kanton Mahkemesi, 24.01.2012, 400 2011 193; Zürih Kanton Mahkemesi, 20.08.2014, LY140011-O. Bu kararlar için bkz Message, FF 2020, s. 2680. 173 ATF 144 III 349.