Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

254 Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Devleti’nde Egemenliğin Görünümü: Anayasa Hukuku ... rıs Cumhuriyeti’nden ayrılma olarak nitelendirilmemelidir. Şüphesiz 1960 Antlaşmaları ile kurulan Kıbrıs Cumhuriyeti etnik çatışmalar so- nucunda bir ortaklık devleti olma özelliğini yitirmiştir. Kıbrıslı Türkle- rin ayrılmış olduğu devlet, 1960 Antlaşmaları ile kurulan Kıbrıs Cum- huriyeti değildir. 61 Kıbrıslı Türklerin ayrı bir devlet kurduğunu ilan eden bağımsızlık bildirisinde, bu durumun iki eşit halkın kurdukları bir federasyonu engellemeyeceği, bağımsızlık ilanının böyle bir federasyonun kuru- labilmesi için gerekli şartların tamamlanmasını kolaylaştırabileceği inancıyla gerçekleştirildiği belirtilmiştir. Bildiriye göre kalıcı bir çö- züm için kararlı bir şekilde hareket edecek olan KKTC’nin başka bir devletle birleşmesi söz konusu olmayacaktır. 62 KKTC, şu anda sadece Türkiye tarafından bir devlet olarak ta- nınmıştır. Devlet olabilmek için sahip olunması gereken kriterlere KKTC’nin sahip olduğunu belirten yazarlar vardır. Bu görüş çerçe- vesinde, KKTC’nin belirli bir nüfusunun olduğu, belirli bir ülke par- çasına ve etkin bir hükümete sahip olduğu belirtilmekte, KKTC’nin bağımsız ve egemen olduğu savunulmaktadır. 63 KKTC egemenliği ile ilgili tartışmalara bakıldığında ilk cevap veril- mesi gereken hususun ülke üzerindeki Türkiye etkisi olduğunu görmek zor değildir. Türkiye’nin hakikaten de KKTC üzerinde etkisi bulundu- ğuna kuşku yoktur. Zira KKTC, diğer devletlerle diplomatik ilişkiler kurabilme yeteneğinden mahrum bırakılmış, böylece KKTC’nin ege- men bir devlet olarak kabulünün önüne geçilmek istenmiştir. Bu se- 61 Bu karar, Kıbrıslı Türkler üzerinde çözüme ulaşılması yönünde baskı uygularken, Kıbrıslı Rumlar üzerinde herhangi bir baskı uygulamadığı için de hoş karşılanma- mıştır. BM’nin Kıbrıs sorunu ile ilgili olarak Kıbrıslı Türkler ve Rumları eşit kabul ederek girdiği çözüm arayışlarına aykırılıkla eleştirilmektedir. M. Necati Münir Ertekün, Zaim Necatigil, The Right of the Turkish Cypriot People to Self Determi- nation, 2. B., Lefkoşa, Temmuz 1996, s. 11-12. 62 Erçakıca, s. 127, bildiri metni için bkz. http://www.cm.gov.nc.tr/Bilgi/bildirge. pdf. 63 Soyalp Tamçelik, “Kıbrıs ve Avrupa Birliği İlişkileri-II,” Manas Sosyal Bilimler Der- gisi , C. III, S. 6 2003, s. 188. KKTC’nin devlet olduğunu, fakat Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin bu durumu göz önünde bulundurmadığını, değerlendirmelerini sadece KKTC’nin kurulması şartları ve adadaki Türk ordusunun mevcudiyetiyle sınırlandırdığın belirten görüş için bkz: Zaim M. Necatigil, “Judgement of The European Court of Human Righrs in the Loizidou Case: A Critial Examination”, Journal of International Affairs , C. IV, S. 3 (Eylül-Kasım 1999), s. 155.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1