Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

273 TBB Dergisi 2021 (154) İbrahim KAPLAN rek görülmediği anlaşılmaktadır. Ancak TTK m. 134 ile 194 arasında hükümlerin hepsi, FusG hükümlerinden alındığı için, TTK’da düzen- lenmiş birleşme, bölünme sözleşmeleri gibi, şirketlerin malvarlığının devri sözleşmesinin de TTK’da hükme bağlanması, kendine has özel- likleri dikkate alınarak hukuken yerinde olur, görüşündeyim. 12 § 2.Şirketlerin Birleşmesi, Bölünmesi ve Malvarlığının Devri Sözleşmelerinde, Şirketlerin Üçüncü Kişilerle Önceden Yaptıkları Borçlandırıcı Sözleşmelerin Hukuki Akıbeti I. Borçlandırıcı Sözleşme Kavramı ve Türleri Bir sözleşmenin en az bir tarafını borç altına sokan borç ilişkisine, “borçlandırıcı sözleşme” denmektedir. Sözleşmeleri değişik açılardan sınıflandırmak mümkündür: Kanunla ilişkisine göre ; - Nominat (kanunda düzenlenmiş), Innominant (isimsiz - Kanunda düzenlenmemiş, karma sözleşmeler, Sözleşmede tarafların üstlendikleri edim borcuna göre; - Tek taraflı ve iki taraflı (tam iki taraflı –eksik iki taraflı) sözleşme- ler; - Şirket sözleşmeleri, Sözleşmenin sürelerine göre; Sözleşmenin sürelerine göre, Söz- leşmenin sürelerine göre; - Uzun süreli ve kısa süreli sözleşmeler, - Devamlı – sürekli sözleşmeler ve - Zamanın etkisine göre borç ilişkileri edimin türlerinde olduğu, 12 TBK’nın 202. maddesinde düzenlenmiş bulunan “Malvarlığının veya işletmenim devralınması” ve TBK. madde 203’de düzenlenmiş olan “işletmelerin birleşmesi ve şekil değiştirmesi” hükümleri, şirketlerin malvarlığının devri sözleşmesinden kaynaklanan sorunların çözümünde yeterli olamayacaktır, zira düzenlenen konular farklıdır.