Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

19 TBB Dergisi 2021 (154) Süleyman ÖZAR fıkrasında ise, beslenmenin engellenmesi nedeniyle neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama veya ölüm meydana gelmesi halinde ayrıca kas- ten yaralama veya kasten öldürme suçundan sorumluluk doğacağı be- lirtilmiştir. Görüldüğü üzere açlık grevi, tıpkı intihar gibi, kişinin ken- di eylemi açısından değil, başkalarını buna yönlendirmek bakımından suç kapsamına alınmıştır. Böylece yasa koyucu, açlık grevini kişinin yaşam hakkı üzerindeki tasarruf biçimlerinden biri olarak kabul etmiş görünmektedir. b. CGİK m. 40 Mevzuatımızda açlık grevinin kişi hak ve özgürlüğü içinde müta- laa edilmediğine ilişkin en belirgin örneğe 5275 sayılı CGİK’nın 40/2-g maddesinde rastlamaktayız. 76 Bu düzenleme uyarınca, hükümlü veya tutuklunun açlık grevi yapması, “ bazı etkinliklere katılmaktan alıkoyma” şeklindeki disiplin cezasını gerektiren hukuka aykırı bir davranış ola- rak kabul edilmektedir. Açlık grevine başlandığı anda bu disiplin suçu işlenmiş olacaktır. Söz konusu düzenleme uyarınca verilen disiplin cezası nedeniyle Anayasa Mahkemesi’ne yapılan bireysel başvurularda ifade özgürlü- ğünün ihlal edilmediğine karar verilmiştir. 77 Mahkeme, devletin ceza infaz kurumunun güvenliğini ve düzenini sağlama ile mutlak kontro- lünde bulunan bu kurumlarda zorunlu olarak tutulan bireylerin sağ- lıklarını koruma yükümlülüğüne vurgu yaparken, cezaevinde bulun- manın hükümlüye de sorumluluklar yüklediğinin altı çizmektedir. 78 Dolayısıyla bu düzenleme, Anayasa’nın 26/2. maddesinde öngörülen çerçevede bir sınırlama olarak kabul edilmiştir. Kanaatimize göre ise, açlık grevini hükümlü için bir çeşit ifade öz- gürlüğü olmaktan tamamen çıkaran bu düzenleme, demokratik toplu- mun gereklerine ve ölçülülük ilkesine aykırıdır. Mahkeme bu kararıy- la, ceza infaz kurumlarında yapılan açlık grevlerinin bir ifade yöntemi olabileceğini yönündeki kendi kabulü 79 ile de çelişmektedir. Elbette 76 Çelik, s. 45. 77 Kahraman Güvenç, B. No: 2016/15659, 23/6/2020, Mehmet Ayata, B. No: 2013/2920, 7/7/2015. 78 Kahraman Güvenç § 37-39. 79 Mehmet Ayata, § 24; Kahraman Güvenç § 31.