Türkiye Barolar Birliği Dergisi 154.Sayı

49 TBB Dergisi 2021 (154) Erdinç AVŞAR ceza yargılamasının amacına kesinlikle aykırıdır” demek suretiyle delille- rin özelliklerine dair yukarıda yapmış olduğumuz açıklamaları des- tekler mahiyette özetlemiştir. Yargıtay 4. Ceza Dairesi de bir kararında “… sanığa yüklenen suçun, hukuka uygun olarak elde edilmiş her türlü delille ispatının mümkün olduğu ceza yargılamasında, bir delilin reddedilmesi için CMK’nın 206/2. maddesin- de sayılan durumların dışında delilin, akla, mantığa, bilimsel verilere, fizik kurallarına, herkesçe bilinen somut duruma, hayatın olağan akışı içinde gün- delik yaşamdan edinilen karine niteliğindeki bilgilere aykırı olması ya da ta- nığın yalan söylediğinin ortaya çıkması ya da taraflı anlatımda bulunduğuna ilişkin bazı bilgi veya emarelerin bulunması gibi reddi için haklı, makul ve ka- bul edilebilir hukuki gerekçelerin gösterilmesinin zorunlu olduğu…” demek suretiyle delillerin nasıl olması ve nasıl değerlendirilmesi gerektiği hu- susunda açıklamalarda bulunmuştur. 21 Nihayet, bir delilin hâkimin şahsi bilgisine ya da daha doğru bir ifadeyle tanıklığına dayanmaması gerekir. Aksi halde, delillerin müş- terekliği söz konusu olamayacağından hâkimin davadan çekilmesi ge- rekir. 22 C. Delillerin Çeşitleri Öğretide delilerin çeşitli tasniflere tabi tutulduğu görülmektedir. Bu tasnifler genel olarak, doğrudan delil ve dolaylı delil, maddi delil ve şahsi delil, beyan, belge ve belirtili delilleri şeklindedir. 23 Doğrudan deliller ve dolaylı deliller ayrımına göre, doğrudan deliller, çözülmesi gereken asıl olayı ispatlayan; dolaylı deliller ise, çözülmesi gereken asıl olaylara bağlı yan olayları ispatlayan deliller- dir. 24 Öğretide bazı yazarlar doğrudan ve dolaylı delil ayrımını de- lillerin doğrudan doğruyalı ilkesi çerçevesinde ele almışlar ve buna göre, hâkimin ilk elden yani araya bir vasıta girmeksizin edindiği delillere doğrudan deliler demişlerdir. Örneğin, keşif sonucunda 21 Yargıtay 4’üncü Ceza Dairesi’nin 02/04/2013 tarih ve E. 2011/22605, K. 2013/9564 sayılı kararı, uyap.gov.tr. E.T: 12/01/2019. 22 Toroslu, s. 164. 23 Feridun Yenisey/Ayşe Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku Ders Kitabı, B. 2, Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2014, s. 493. 24 Ünver/Hakeri, s. 597.