Türkiye Barolar Birliği Dergisi 155.Sayı

181 TBB Dergisi 2021 (155) Fatih ŞAHİN gerektirmez. 79 Diğer bir görüş, hükmün getiriliş amacının aile arasın- daki ilişkilere müdahale etmemek ve bu ilişkileri bozmamak olması nedeniyle evlilik birliğinin kurulması ile failin cezayı kaldıran sebebin kapsamına girdiği yönündedir. 80 Ancak biz bu görüşe katılamıyoruz. Şahsi cezasızlık halinin olup olmadığı fiilin icra tarihindeki duruma göre belirlenmelidir. Aksi halde fiil tarihinde eşler arasında ayrılık ka- rarı verilmiş olmasına rağmen sonradan bu kararın kaldırılmış olması durumunda da aynı yorumu yapma sonucunu doğuracağı gibi, suçun işlenmesinden sonra anlaşan ve muvazaalı olarak evlenen taraflara da ceza vermemeyi gerektirir ki bu durum ceza adaletine uygun düşme- yecektir. Zira şahsi cezasızlık sebebi dolandırıcılık, hırsızlık gibi birçok suç için ortak hüküm konumundadır ve tarafların kanunyı muvazaalı işlemle bertaraf etmesi, ceza hukukunun amaçları ile bağdaşmaz. ab. Üstsoy Veya Altsoyunun Veya Bu Derecede Kayın Hısımlarından Birinin Veya Evlat Edinen Veya Evlatlığın Zararına İşlenmesi Bu şahsi cezasızlık halinin uygulanması için de taraflar arasında medeni kanun hükümlerince kurulmuş üstsoy, altsoy, bu derecede ka- yın hısımlığı veya evlat edinen-evlatlık ilişkisi bulunmalıdır. Bu ilişki suçun işlendiği anda mevcut olmalıdır. Sonradan kurulan ilişkilerin şahsi cezasızlık hali oluşturmayacağı kanaatinde olduğumuzu yuka- rıda ifade etmiştik Üstsoy olarak; baba, anne, dede, babaanne vd. altsoy olarak; çocuk, torun vd. sayılabilir. Burada altsoy-üstsoy ilişkisi nereye kadar giderse gitsin şahsi cezasızlık hali uygulanacaktır. Yine bu ilişkinin üvey olma- sı durumunda da şahsi cezasızlık halinin uygulanacağı belirtilmiştir. 81 Kayın hısımlığı ise evlilik yoluyla kurulmaktadır. Evlilik halinde eşin yukarıda sayılan akrabaları diğer eş açısından kayın hışmı olarak değerlendirilecek ve bu eş hakkında şahsi cezasızlık hali uygulanacak- tır. Kan ve kayın hısımlığı olup olmadığı Türk Medeni Kanunu’nun hükümlerine göre tespit edilmelidir. 79 Ali Parlar/Muzaffer Hatipoğlu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu-2. Cilt, Yayın Matbaacılık, Ankara 2007, s. 1316. 80 Önder, s. 500. 81 Y6.CD, T: 19.06.1997, E: 1997/6715, K:1997/6763 sayılı kararı.