Türkiye Barolar Birliği Dergisi 155.Sayı

216 Kripto Paraların Ceza Hukuku Boyutu ve Türk Mevzuatındaki Muhtemel Düzenlenme Yeri Kripto para birimleri bakımından blokzincir teknolojisi tamamla- yıcı nitelikte bir oluşum olmakla birlikte bu teknolojinin kripto para birimlerinden başka ve hatta finansal alandan çok daha yaygın bir bi- çimde kullanım alanları olmaktadır. Nitekim bu teknoloji, insan ha- yatını oldukça kolaylaştırabilecek ve giderek yaygınlaşmakta olan bir kazanım olarak değerlendirilmelidir. Dolayısıyla, kripto paraların ceza hukuku bakımından olumlu ve olumsuz yönleri ele alınırken blokzincir teknolojisinden ayrı olarak değerlendirilmeleri hem kavramların net bir biçimde ortaya konulma- sı hem de hatalı yorumlara sebep olunmaması bakımından önem arz etmektedir. II- KRİPTO PARA PİYASALARINDA İŞLENEBİLECEK SUÇLARIN PASİF VE AKTİF SÜJELERİ Suçun aktif süjesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 37. madde- sinde suçun kanuni tanımında yer alan fiili gerçekleştiren kişi olarak tanımlanmıştır. Fiilsiz suç olamayacağı gibi failsiz suç da olamaz. Su- çun faili, insan olmalıdır. Çocuklar da suçun faili olabilir. Kınanabilir- lik veya cezalandırılabilirlik hususlarının, faillik sıfatından ayrı olarak değerlendirilmesi gerekir. 30 Suçun pasif süjesi ise, ceza kuralının koruduğu hak veya menfaa- tin maliki ya da bunlar üzerinde tasarruf sahibi olan kişidir. Suç birden çok kişiye zarar verebilir ancak suçun pasif süjesi kavramının kapsa- mının fazlaca genişletilmemesi de gerekir. Suç fiili dolayısıyla bazı za- rarlara uğrayan herkes mağdur değildir. Mağdur yani pasif süje kav- ramı, kendisine çeşitli sonuçlar bağlanan teknik bir kavram niteliğinde olduğundan tanımının sınırlandırılması gerekmiştir. 31 Suçun pasif süjesi kavramının muhteviyatı, suçun hukuki konu- sundan yola çıkılarak belirlenmelidir. Sadece gerçek veya tüzel kişiler, bir topluluk teşkil eden kişiler pasif süje olabilirler. 32 Devletin tüm suç- 30 Zeki Hafızoğulları/Muharrem Özen, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 11. Baskı, US-A Yayıncılık, Ankara 2018, s. 373. 31 Tuğrul Katoğlu, “Ceza Hukukunda Suçun Mağduru Kavramının Sınırları”, AÜHFD. , C. 61, S. 2, 2012, s. 659. 32 Faruk Erem, “Suçun Konusu ve Hümanist Doktrin”, AÜHFD. , C. 25, S. 1, 1968, s. 21, 22.