Türkiye Barolar Birliği Dergisi 155.Sayı

467 TBB Dergisi 2021 (155) Ayşe Füsun ARSAVA Birliğin yasama faaliyeti bu bağlamda oldukça kapsamlı olmakla beraber, yasama faaliyetinin doğrudan geçerli tüzüklerle değil, iç hu- kukta düzenlenen, uyumluluğu sağlayan direktiflerle gerçekleştirildiği görülmektedir. Direktifler uluslararası koruma talep eden kişinin (mül- teci yahut bunu ikâme eden bir başka koruma statüsünün) nitelendi- rilme kararına uygun asgari bir ölçü öngörmektedir. Direktifler bunun yanısıra koruma statüsünün içeriğini belirlemektedir. Aynı şekilde kitlesel sürgünlerde geçici koruma ile ilgili kuralları belirlemektedir. 17 Mülteci statüsünün tanınması bağlamında mültecilerle ilgili Cenevre Konvansiyonu Birlik Hukuku muvacehesinde somutlaştırılmaktadır. Koruma statüsü ve koruma içeriği bakımından direktifler Birlik Huku- ku olarak asgari bir standart belirler. Söz konusu asgari standart, mül- teci olarak tanınanlar için bağımsız çalışarak yahut bir yerde çalışarak para kazanma olanağını, eğitim hakkını, sosyal hakları, tıbbi hizmet alma hakkını, ikâmet hakkını düzenleyen kuralları belirlemektedir . Üye devletlerin önlemleri somutlaştırma bağlamında takdir hakkına istinaden farklı kurallar öngörmeleri Birliğin üye devletler arasında farklı tercih yaratmama amacına uygun düşmemektedir. Uluslararası koruma taleplerinde uygulanacak prosedür kuralla- rı konusunda Birlik Hukuku oldukça gelişmiştir. Dublin III tüzüğü doğrudan uygulanan bir sekunder hukuk tasarrufu olarak yapılan başvurunun incelenmesi konusundaki yetkiyi düzenlemektedir. 18 Bu bağlamda ihdas edilen 2013/32 tarih ve sayılı mültecilere ilişkin usul direktifi ise 19 uluslararası korumanın kabul veya reddine ilişkin usulü belirlemiş, koruma talep edenin prosedürün devamı sırasında ikâmet yeri, dolaşım serbestisi, aile birliği, maddi olanaklar ve istihdam piya- sasına giriş konularında düzenlemeler yapmıştır. a – Dublin III Tüzüğü Dublin III Tüzüğü geleneksel bir prensip olarak dilekçenin hangi üye devlete verildiğinden bağımsız olarak, başvuru talebinin sadece tek bir devlet tarafından incelenme yetkisini kabul etmiştir. Bu yönte- min amacı aynı kişiye, aynı konuya ait prosedürlerin arttırılmaması- 17 2001/55 tarih ve sayılı direktif için bknz.: ABl.2001 L 212/12 18 604/2013 sayı ve tarihli tüzük için bknz: ABl.2013 L 180/3 19 bknz.: ABl. 2014 L 180/66) (uyum direktifi)