Türkiye Barolar Birliği Dergisi 156.Sayı

88 Ekolojik Krizin Yeniden Üretiminde Hukuk society relations in which labor and nature exploitation are shaped on the basis of private property law. By subjecting the social division of man to criticism on the basis of the concepts of alienating speciesism and Anthropocene politics, the premise that the confiscation of time and space by law repro- duces the ecological crisis will be developed around the main ques- tion of how the capitalists who seize the power to represent the species produce both the laborers and the crisis of the species. The removal of workers from the historically acquired rights, the acquisition of property by both nature and labor by capitalists, the concept of “enclosure of rights” will be laid out on the axis, and the ecological crisis will be explained as the removal of workers from their political abilities historically and the compression into the field of market society. Keywords: Alienated Speciesism, Anthropocene Politics, En- closure of Rights, Commons, Historical Rights GİRİŞ İnsanın evrensel düzeyde gelişimini belirleyen tarihsel bir kate- gori olarak emek sürecinde, imgelemin, dilin ve eylemin varlık ze- minlerinde bir müşterek olarak, “hak”ın oluşumunu, yönetim, üretim ve yeniden üretim süreçlerinde anlamak mümkündür. Tarihsel açıdan emek gücüne el konulmasının sermaye birikimini olanaklı kıldığının kabu- lüyle, liberal ve neoliberal dönemde hukuk zeminin ekolojik krizle ilişkisini anlamak nasıl mümkün olabilir ? sorusu esas alınarak, hakların çitlenmesi kavramını inşa etmek, tarihsel bağlamında anlamlandırmak ve eko- lojik kriz ve hukuk arasındaki ilişkiyi bu kavram temelinde anlamak yazının amacıdır. Bu çalışma temel olarak, sermaye sınıfının, birikim için ekonomik ve siyasal kriz uğraklarıyla beraber hukuki zeminlere ihtiyaç duyduğu iddiasındadır. Bu makalede, ekolojik krizin kökeni- ne türsel bir varlık olarak “insan”ı yerleştiren liberalizmi, yabancılaş- tırılmış türcülük ve antroposen siyaseti kavramları ekseninde analiz ederek; özel mülkiyet temelinde kurulan “evrensel insan” düşünce- sinin ve neoliberal hak teorilerinin ürettiği hukuki zeminin sermaye birikimini olanaklı kıldığı ve ekolojik krizi yeniden ürettiği iddiası ortaya konulacaktır. Aynı zamanda bu makalede, emek gücünün ve doğanın metalaşması, yeniden üretimiyle; insanın emeği dolayımıyla geliştirdiği biyolojik varoluş biçimlerinin ve toplumsal tarihsel kurucu öznelliğin arasındaki çelişki özel mülkiyet hukuku dolayımında açığa çıkartılacaktır. Bu tarihsellikle bağlı kalınarak, insani varoluşun özel mülkiyet hukukunca temellüküyle (çitlenmesiyle) ekolojik kriz ara-