Türkiye Barolar Birliği Dergisi 156.Sayı

226 Yargı Kararları Işığında Simsarlık Sözleşmesine İlişkin Ücret Hakkı melerinde yazılı şekil şartı öngörülmüştür. 40 Taşınmazlara ilişkin söz konusu yazılı şekil şartı, adi yazılı şekil şartı olup 41 , bu husus geçerlilik şartıdır. 42 Bunun yanı sıra, “taşınmaz gösterme belgesi” tek başına ya- zılı şekil şartını sağlamamaktadır. 43 Adi yazılı şekle aykırılığın müey- yidesinin ne olduğuna ilişkin çeşitli görüşler olsa da hakim görüş, ke- sin hükümsüzlük olduğuna ilişkindir. 44 Taşınmaz simsarı tarafından dava edilen bir simsarlık sözleşmesinin kurulup kurulmamış olmasına ilişkin, YHGK tarafından yapılan incelemede ise, simsarlık sözleşmesi- nin yazılı olarak akdedilmesi halinde, simsarın imzası bulunmaksızın, sadece iş sahibinin sözleşmeyi imza etmiş olması sözleşmeyi geçersiz kılmayacağı gibi iş sahibinin ücret borcunu yerine getirmesi gerektiği ve söz konusu sözleşmenin kurulmadığı iddiasının dürüstlük kuralına aykırılık teşkil edeceği belirtilmiştir. 45 40 Arkan, s.194. 41 Gümüş, s.209. 42 Geçerlilik şartına ilişkin düzenlemeler, taraflar ileri sürmese bile mahkeme tara- fından re’sen inceleme alanı bulacaktır. 43 Tamer Bozkurt, Ticari İşletme Hukuku, 2.Baskı, Legem Yayıncılık, Ankara, 2018, s.423.; Yargıtay 3 HD. 12.10.2010 T. 2010/12894E.-2010/16291K. içeriği; “… Ta- raflar arasında düzenlenen belge ise emlak görme belgesi başlığını taşımakta, sözleşme metninde ise yalnızca söz konusu taşınmazın gösterildiğinden ve ceza koşulundan söz edilmektedir. BK’nın 404/ilk hükmüne göre tellal ücret karşılı- ğında bir aktin icrasına aracılık etmeyi üstlenir. Bu unsurları içermeyen emlak gösterme belgesi olarak düzenlenen yazılı belge tellallık sözleşmesi olarak geçerli sayılamaz. Bu itibarla taraflar arasındaki hukuki ilişki tellallık sözleşmesi olarak nitelendirilemez. …” (Erişim:28.01.2021, www.sinerjimevzuat.com.tr ) 44 Bkz. Ahmet Mithat Kılıçoğlu, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 21. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara ,2017, s.162.; Fikret Eren, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 20.Bası, Yetkin Yayınları, Ankara, 2016, s. 305. 45 YHGK 03.11.2010 T. 2010/19-559E.-2010/546K. içeriği; “Tarafların iradelerinin ko- misyonculuk sözleşmesinin kurulması konusunda birleştiği, her bir tarafın kendi elinde bulunan nüshayı imzalayarak diğerine verdiği ve sözleşmenin konusunu teşkil eden mal hususunda komisyonculuk hizmeti verilerek, satışının gerçekleş- tirildiği, hatta davalı/borçlunun komisyonculuk sözleşmesinden kaynaklanan borcunun bir kısmını da ödediği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, gayrimenkul tellallığı sözleşmesinin, tarafların ortak iradesi ile yazılı olarak kurulmuş oldu- ğu ve taraflarca hayata geçirildiğinin kabulü gerektiği, sözleşmeye taraf olan da- valı/borçlunun açıklanan şekilde imza eksikliğini ileri sürmesinin ise dürüstlük kuralları ve hakkın kötüye kullanılması yasağına aykırı olduğu, sonuç itibariyle davacının taraflar arasındaki geçerli tellallık sözleşmesi gereği ücrete hak kazan- dığı yönündeki direnme kararı isabetlidir.” (Erişim: 11.12.2020; www.karararama. yargitay.gov.tr) Söz konusu YHGK kararına karşın Yargıtay Hukuk Daireleri hala aksi yönde karar verebilmektedir. Bkz. Yarg. 13.HD. 19.12.2019 T. 2016/28526E.- 2019/12863K. (Erişim: 11.12.2020; www.sinerjimevzuat.com.tr )