Türkiye Barolar Birliği Dergisi 156.Sayı

80 Cezaları Ağırlaştırmak Caydırıcılığı Artırır Mı? infaz sistemine dâhil olmasını önleyici tedbirler de öngörülmelidir. 61 Aksi hâlde, görüldüğü üzere, tahliye edilenler hızlıca yeni suçlar işle- yerek ceza infaz kurumlarına dönmekte ve hem ceza adalet sistemine hem de cezaların caydırıcılığına olan inanç tükenmektedir. 3. Cezaların Hızlılığı Türkiye’de ceza muhakemesinin ve bunun bir sonucu olarak ce- zaların hızlılığının sağlandığını söylemek zordur. 62 Yavaş işleyen sis- temde, dava sayısı da hızla artmakta ve bu yükün üstesinden genel af kanunları ile gelinebilmektedir. 63 Bunun sonucunda hem yargıya du- yulan güven hem de cezaların caydırıcılığı zarar görmektedir. 2020 yılında da “reform” çalışmalarının en önemli maddelerinden biri genel olarak yargıda “süre”lerdir. Yargıda hedef süre uygulaması ile her bir dava ve soruşturmanın “hedeflenen” sürede tamamlanma- sı amaçlanmıştır. Adalet Bakanlığı da yargıda hedef süre uygulama- sını, “…yargılama ve soruşturma sürelerinin kısaltılmasını amaçlayan bir dava yönetim sistemi” 64 şeklinde tanımlamıştır. Buradan da anlaşılacağı üzere, yargılama süreleri ve bunun doğal bir sonucu olarak “cezaların hızlılığı” Türkiye’de hâlâ bir sorundur ve “reform” çalışmalarının ko- nusudur. Yargılamanın yavaşlığı mağdurlar ve tanıklar bakımından da so- runlar doğurmaktadır. Özellikle mağdurlar, uzun süren yargılama boyunca manevi olarak yıpranmakta, suçlunun kayırıldığını düşün- mektedir. 65 Sürüncemede kalan yargılamaların, mağdurları sindirdiği, suçlulara cesaret verdiği açıktır. Hatta, bir noktadan sonra mağdurla- rın “nasılsa bir şey olmuyor” düşüncesiyle suçu ihbar bile etmemeleri anlaşılabilir bir durumdur. 61 Sözüer/Özgenç/Koca, s. 15. 62 Ömer Ömeroğlu, “Suç Korkusu, Cezanın Caydırıcılığı ve Küçük Suçlar”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , Ankara 2012, Cilt: 16, Sayı: 4, s. 350. 63 Yücel, s. 252. 64 “Yargıda Hedef Süre Uygulaması Başladı”, (https://sgb.adalet.gov.tr/Home/ SayfaDetay/yargida-hedef-sure-uygulamasi-baslamistir E.T. 30.08.2021). 65 Yücel, s. 253.