159 TBB Dergisi 2021 (157) Mehmet Zülfü ÖNER yacağı ileri sürülmüştür.175 Kanaatimizce, hakaretin huzurda gerçekleştiği hallerde, sözün mağdur tarafından duyulması ve algılanması gerektiğinden teşebbüsün mümkün olmadığı söylenebilir.176 Gıyapta hakaret açısından da fiilin en az üç kişiyle ihtilat edilerek işlenmesi gerektiğinden kural olarak teşebbüsten söz etmek mümkün değildir, çünkü hakaret bu sayıya ulaştığında suç tamamlanmış olacaktır. Buna karşılık gıyapta hakaret suçuna teşebbüsün gerçekleşebileceği iddia edilmiş, örnek olarak hakaret içeren mektup, faks veya mailin mağdura ulaşmaması gösterilmiştir.177 Bu durumda, failin kastına bakılmalı, hakaretamiz söz veya ifadeleri üçüncü kişiye aktarmaya hazırlanan ve bu kasıtla eylemine başlayan fail, icra hareketleri tamamlayamadığında teşebbüsten sorumlu tutulabilir.178 Suç oluşturan fiil, bir kişi tarafından gerçekleştirilebileceği gibi, birden fazla failin katılımıyla da gerçekleştirilebilir. Normalde tek kişinin işleyebileceği suç, birden fazla failin katılımıyla gerçekleştiğinde suça iştirak söz konusu olmaktadır.179. Bu bağlamda, hakaret suçu açısından bir kimsenin onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek şekilde somut fiil isnadı veya sövme eyleminin birden fazla kişi tarafından birlikte gerçekleştirilmesi durumunda iştirak (müşterek faillik, azmettirme, yardım etme) söz konusu olabilecektir. Örneğin A ve B birlikte kaleme aldıkları bir mektubu C’ye gönderdiklerinde ya da hakaret içeren bir pankartı birlikte hazırlayıp taşıdıklarında müşterek fail olarak sorumlu olacaktır.180 Hakaret suçlarının işlenmesiyle ilgili olarak içtima konusuna da değinmekte yarar bulunmaktadır. Normal olarak kanunun ihlali sayısınca suç vardır, her suç için ayrı ceza verilir ve bu cezalar gerçek içtima kurallarına göre belirlenir. Ancak kanun koyucu, bazen birden çok ihlali tek suç saymakta ve faile tek bir ceza verilmesini öngörmektedir. Bu türlü hukukî birleşmeler; bileşik (mürekkep) suçu, zincirleme (müteselsil) suçu ve fikri içtimayı oluşturmaktadır.181 175 Artuk/Gökcen/Alşahin/Çakır, s.436.; Coşkun, s.161. 176 Coşkun, s.64.; Erman, s.126.; Artuk/Gökcen/Alşahin/Çakır, s.437. 177 Erman, s.125.; Arısoy, s.191. 178 Türay/Erdoğan, s.1354. 179 Bkz. Toroslu, Genel Kısım, s.295.; İzzet Özgenç, Suça İştirakin Hukukî Esası, İstanbul 1996.; Faruk Erem, ‘‘Suça İştirak’’, AÜHFD 1946, S.l, C.3, s. 62 vd.; Devrim Aydın, Türk Ceza Hukukunda Suça İştirak, Ankara 2009, s.1 vd. 180 Aydın, Hakaret Suçu, s.904. 181 Toroslu, Genel Kısım, 310 vd.; Timur Demirbaş, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. bası, Ankara 2009, s.622 vd.; Kayıhan İçel, Suçların İçtimaı, İstanbul, 1972.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1