171 TBB Dergisi 2021 (157) Mehmet Zülfü ÖNER bir suçun yazılı, görsel, işitsel ve elektronik kitle iletişim aracılığıyla işlenmesi basın ve yayın yoluyla işlendiğini ortaya koymaya yeterlidir. Kanun koyucu, yukarıdaki tanımla yetinmemiş, hakaret suçları ile ilgili olarak TCK’nın 125. maddenin 2. fıkrasında ‘‘Fiilin, mağduru muhatap alan sesli, yazılı veya görüntülü bir iletiyle işlenmesi halinde, yukarıdaki fıkrada belirtilen cezaya hükmolunur’’ şeklinde ayrı bir düzenleme yapmıştır. Esasında, ‘basın ve yayın yoluyla işlenen’ hakaret suçu doğası itibariyle ‘sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti’ ile işlenmiştir, dolayısıyla bu vasıtalarla işlenen her suç alenen işlenmiş kabul edilmelidir.229 Örneğin failin bir televizyon programına mağdura hakaret etmesi halinde suç alenen işlenmiş sayılmalı ve aleniyet nedeniyle cezada artırım yapılmalıdır.230 Bu bağlamda, hakaret suçunun aleni olarak işlendiğinin kabulü için basılı eserin yayımlanmasının zorunlu olduğu ileri sürülmüştür.231 Basın Kanunu’nun 2. maddesinde, yayım terimi basılmış eserin herhangi bir şekilde kamuya sunulması olarak tanımlanmış olup, içeriğinde hakaret bulunan bir eserin kamuoyunun bilgisine ulaşıp ulaşmadığı yani mağdurun eserin fikri içeriğini öğrenme imkanına kavuşup kavuşmadığına bakılmalıdır.232 Burada son olarak, Basın Kanunu hükümlerine göre ceza sorumluluğunu kısaca incelemek uygun olacaktır. Daha önce değinildiği üzere, 5187 sayılı Basın Kanunu objektif sorumluluğa benzeyen hükümlere yer vermiş, bu husus ceza sorumluluğunun şahsiliği ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle eleştirilmiştir.233 Gerçekten, Basın Kanunu’nun 11. maddesi “Basılmış eserler yoluyla işlenen suç, yayım anında oluşur. Süreli yayınlar ve süresiz yayınlar yoluyla işlenen suçlardan eser sahibi sorumludur. Süreli yayınlarda eser sahibinin belli olmaması …hallerinde, sorumlu müdür ve yayın yönetmeni, genel yayın yönetmeni, editör, basın danışmanı gibi sorumlu müdürün bağlı olduğu yetkili sorumlu olur. Süresiz yayınlarda, eser sahibinin belli olmaması … hallerinde yayımcı, yayımcının belli olmama229 Hafızoğulları/Özen, s.238.; Coşkun, 142. 230 Coşkun, s.143. 231 Müyesser Karagöz, 5237 Sayılı Türk Ceza Yasasında Hakaret Suçu, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2010, s.151. 232 Karagöz, s.151. 233 Koca/Üzülmez, s. 429.; Özbek/Kanbur/Doğan/Bacaksız/Tepe, s.487.; Yenidünya/Alşahin, s.46.; Artuk/Gökcen/Alşahin/Çakır, s.426.; Tezcan/Erdem/Önok, s.588.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1