226 &H]a 0XKakHPHVLndH 6XVPa +akkÕ YH Ba÷OanWÕOÕ +akOaU Suç şüphesi altında bulunan kişinin ceza yargılamasının bütününde, kendisine yüklenen suçlamanın tamamı bakımından susması “tam susma” olarak adlandırılırken, aynı ifade veya sorgu işlemi esnasında bazı bilgileri vermekten imtina etmesi ise “kısmi susma” olarak adlandırılır.71 Ceza muhakemesinin farklı aşamalarından birinde susması diğerinde konuşması ise “geçici susma” olarak nitelendirilir.72 Suç şüphesi altındaki kişinin, susmasından onun aleyhine bir sonuç çıkarılamamakla birlikte, susma hakkını kullandığı ana kadar yaptığı açıklamalar muhakemede delil olarak kullanılabilmektedir. 73 3.1.2. Tanık Tanık, geçmişte yaşanmış bir olay ve olgu ile ilgili beş duyusuyla elde ettiği bilgiyi soruşturma ve kovuşturma makamları önünde anlatan ve yargılamanın tarafı olmayan kişidir. Suç şüphesi altında bulunan kişinin susma hakkı bulunmasına rağmen, CMK m. 53 gereğince tanık beyanda bulunma yükümlülüğü altındadır.74 Bununla birlikte, CMK m. 45’te tanıklıktan çekinebilecek kişiler sayılmıştır. Bu maddeye göre; suç şüphesi altında bulunan kişinin nişanlısı, evlilik bağı kalmasa bile eşi, kan hısımlığından veya kayın hısımlığından üstsoy veya altsoyu, üçüncü derece dâhil kan veya ikinci derece dâhil kayın hısımları, aralarında evlâtlık bağı bulunanlar tanıklıktan çekinebilecek kişilerdir. Tanık, kendisini veya kanunda sayılan kişileri ceza kovuşturmasına uğratabilecek nitelikte olan sorulara cevap vermekten çekinebilir. Tanığa cevap vermekten çekinebileceği önceden bildirilir (CMK m.48). 71 Şahin/Göktürk, a.g.e. s. 160. Rezzan İtişgen, Kişinin Kendini Suçlamaya Zorlanamaması İlkesi (Nemo Tenetur İlkesi), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2012, s. 33-34.Werner Beulke, Strafprozessrecht, 12 Auflage, Heidelberg, C.F. Müller, 2012, para. 495 vd.; Stephen Rushin, “Rethinking Miranda: The Post-Arrest Right to Silence”, California Law Review, C. 99, 2011, s. 170-171. Naklen İtişgen, a.g.e, s. 33-34.; Hartmut Schneider, “Zur strafprozessualenVerwertbarkeit des Schweigens von Beschuldigten”, Neue Zeitschrift für Straftrecht, 2017, C. 37, S. 2, (2), Naklen: İnce Tuncer, a.g.m., s.361.; Haydar, a.g.e., s.5-6. 72 Şahin/Göktürk, a.g.e.160; Ali Tanju Sarıgül, “Ceza Muhakemesi Hukukunda İstinaf”, 1. Baskı, Bilge Yayınevi, Ankara Ocak 2009, s. 111.; Haydar, a.g.e.s, 6. 73 Şahin/Göktürk, a.g.e.160; Sarıgül, a.g.e. s.111., Kocaoğlu, a.g.m., s.38. 74 Metin Feyzioğlu, Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanıklık, US-A Yayıncılık, Ankara, 1996, s. 50-51.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1