Türkiye Barolar Birliği Dergisi 157.Sayı

330 .aUşÕOaşWÕUPaOÕ +XkXka *|UH BLUOLkWH 9HOa\HW .aUaUOaUÕnda +akLPLn 'LkkaWH $OaELOHFH÷L rarında, velayetin düzenlenmesindeki esas gayenin, çocuğun fiziksel ve psikolojik yararı olduğunu ifade etmektedir.46 Bu nedenle, İsviçre’de velayetin birlikte kullanılması kural, tek başına velayet ise istisna olarak kabul edilmektedir. Burada kastedilen, birlikte velayetin her durumda çocuğun yararına uygun olduğu değildir.47 Somut olay titiz bir şekilde incelenerek, birlikte velayette çocuğun yararı hususu ayrıca araştırılmalıdır.48 Zira velayete ilişkin düzenlemelerde en önemli ölçüt çocuğun yararının dikkate alınmasıdır.49 Bu yararın nerede veya hangi çözümde olduğunun tespiti, gerekli ve yeterli bir araştırmanın sonucunda hakimin takdirindedir. Geçmişte velayetin ana veya babadan birine verilmesinin çocuğun üstün yararına daha uygun bir çözüm olduğu düşünülürken, günümüzde duruma göre birlikte velayetin çocuğun daha yararına olduğu görüşü çoğunlukla kabul edilmektedir.50 Akıntürk’ün de ifade ettiği üzere, mevcut düzenlemede dikkate alınabilecek yazılı bir kriter bulunmamakla beraber, bilinen tek kriter çocuğun üstün yararı kriteridir.51 Bu nedenle, çocuğun üstün yararı gerektirdiği takdirde hakim, birlikte velayete ya da tek başına velayete karar verebilmelidir. Hakimin bu konuda takdir yetkisi bulunmalıdır.52 Ülkemizde ilk kez 2009 yılında, çocuğun üstün yararı gerekçe gösterilerek, İzmir Aile Mahkemesi tarafından birlikte velayete karar verilmiştir.53 46 Ayrıca, Federal Mahkeme’nin aynı kararında, velayetin yalnızca ana veya babadan birine verilmesinin de diğer ebeveyn açısından aile hayatına saygı ilkesinin ihlali anlamına geldiği ifade edilmektedir. BGer 5P_103 / 2004, 07.07.2004 (Reiser, s. 211, 212.). Ayrıca bkz. Meier, s. 250. 47 İsviçre Federal Mahkemesi’nin ebeveynler arasında iletişim kopukluğunun ve anlaşmazlığın devam ettiğini ve bu anlaşmazlığın çocuğun çıkarlarını zedelediğini tespit ettiği davalarda, velayetin taraflardan birine tevdisine karar verdiği görülmektedir. BGer 5A_923/2014, 27.08.2015 Nr. 4. 4, 4. 6, 4. 7, (Swisslex, E.T. 08.08.2018). 48 Hatta, anlaşmalı boşanmada hazırlanan protokolde yer alan hükümler de hakim tarafından denetlenmeli, çocuğun yararı ilkesine aykırı düşüyorsa hakim sözleşmeyi onaylamamalı, bu hükümler değiştirilmedikçe anlaşmalı boşanmaya hükmetmemelidir (Hüseyin Hatemi/Burcu Kalkan Oğuztürk, Aile Hukuku, B. 5, İstanbul 2016, s. 129). 49 Öztan, Aile Hukuku, s. 778; Büchler/Cantieni/Simoni, s. 212; Ruhi/Ruhi, Velayet Hukuku, s. 24, 25. 50 Koçhisarlıoğlu, s. 39. 51 Akıntürk/Ateş, s. 311. 52 Çocuğun menfaatleri gerektiriyorsa, velayeti talep etmeyen tarafa bile velayetin bırakılabileceği ileri sürülmektedir (Öztan, Aile Hukuku, s. 779). 53 İzmir 4. Aile Mahkemesi T. 27.05.2009, E. 2009/448, K. 2009/470.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1