335 7BB 'HUJLVL g]JH Bg/h.B$ù, 3. Ana ve Babanın Ortak Talebi Birlikte velayetin “istisna olarak” kabul edildiği ülkelerde, “ana ve babanın ortak talebi” koşulu velayetin müştereken kullanılabilmesi için şarttır. Buna rağmen, boşanmada birlikte velayetin “kural olarak” benimsendiği ülkelerde, ana ve babanın velayeti birlikte kullanmaları için mahkemeye ortak bir başvuruda bulunmaları gerekmez.76 Örneğin, Alman hukukunda ana ve baba, ister ayrı, isterse de ortak bir taleple birlikte velayet başvurusunda bulunabilirler.77 İsviçre hukukunda da ebeveynlerin velayeti birlikte kullanabilmeleri için ortak talep koşulu aranmamaktadır. İsviçre’de 2014 yılındaki revizyondan önce, hakimin birlikte velayete karar verebilmesi için “ana ve babanın birlikte başvuru yapması” gerekmekteydi. Ancak revizyondan itibaren bu koşul kaldırıldı.78 Böylece ZGB’nin 133/2. maddesi, mahkemenin velayeti tevdi ederken “çocuğun yararını, ebeveynlerin ortak taleplerini ve olanak bulundukça çocuğun görüşlerini de dikkate alarak” karar vermesi gerektiği, şeklinde düzenlendi. Bu bağlamda, söz konusu hükümde “ana ve babanın ortak talebi” zorunlu bir koşul olarak değil, hakim tarafından dikkate alınması gereken bir husus olarak düzenlemiş oldu.79 Böylece birlikte başvuru yaparak, velayet konusunda iş birliği içinde olduklarını gösteren ebeveynlerin mevcut davranışları, koşul olmaktan çıkarılsa da en azından hakim tarafından göz önünde tutulması gereken bir esas olarak kabul edildi. Öte yandan, ZGB’nin 298a maddesine göre, evlilik dışı ilişkiler bakımından velayetin birlikte kullanılabilmesi için “ana ve babanın birlikte başvuru yapması” koşulu aranmaya devam etmektedir. Ancak birlikte velayet hakkındaki talebin haksız yere ana tarafından reddedilmesi halinde tek başına babaya Çocuk Koruma Makamına (Kindes- und tüm araştırmaların yapılması, başka çözüm kalmadığı takdirde velayetin kaldırılması gerekir.” Yarg. 2. H.D. T. 22.01.2014, E. 2013/15601, K. 2014/1162, (Gençcan, Velayet Hukuku, s. 104). 76 Büchler/Clausen, Die elterliche Sorge, s. 3. 77 K. Güven, Son Nokta: Ortak Velayet, s. 25. 78 Ayrıntılı bilgi için bkz. Koçhisarlıoğlu, s. 15; İnce, s.204; Delabays, s. 9; B. Apaydın, İsviçre Medeni Kanunu, s. 635; Schwenzer/Keller, New Rules, s. 460; Büchler/ Clausen, Die elterliche Sorge, s. 2; Erlüle, s. 249. 79 Erlüle, s. 249.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1