337 7BB 'HUJLVL g]JH Bg/h.B$ù, 4. Ana ve Babanın Çocuğun Bakımı ve Bakım Giderlerine Katılma Payı Hakkında Anlaşmaları ve Hakimin Anlaşmayı Uygun Bulması a) Ana ve Babanın Çocuğun Bakımı ve Bakım Giderlerine Katılma Payı Hakkında Anlaşmaları Hakimi birlikte velayet kararında etkileyebilecek en önemli unsur, ana ve babanın velayetin düzenlenmesine ilişkin verdikleri ortak bir kararın, başka bir ifadeyle, ana ve baba arasında bir anlaşmanın var olmasıdır. Zira velayete ilişkin yapılan bir anlaşma, tarafların çocuğun bakım ve yetiştirilmesi konusundaki isteklerinin önemli bir göstergesidir.86 Nitekim velayette gönüllülük esastır.87 Böylece çocuk daha sakin bir ortamda ve olabildiğince az hasarla bu süreci atlatma imkanı bulmaktadır. En azından, anlaşmanın varlığı ile çocuğun savaş unsuru olmaktan çıkarıldığı söylenebilir.88 Öte yandan, bir anlaşmanın bulunduğu durumlarda, mahkemenin anlaşmaya uygun olarak verdiği karar, çocuğun yararına da uygun olacaktır.89 Zira hakim, çocuğun ihtiyaçlarını daha kolay tespit edebilecek, onun için hangi kararın daha iyi olacağını görebilecektir.90 Hemen belirtelim ki, ana ve baba arasında çocuğun bakımı ve bakım giderlerine katılma payı hakkında bir anlaşma yapılmasının, birlikte velayet düzenlemelerinde, zorunlu bir koşul olarak kabul edilmesi, bizce uygun değildir. Nitekim İsviçre ve Almanya’nın da içlerinde olduğu birçok Avrupa ülkesi, anlaşma yapılması koşulunu, sadece evlilik dışı birliktelikler bakımından zorunlu bir koşul olarak kabul etmektedir. Örneğin, İsviçre’de 2014 tarihli revizyondan itibaren, boşanan ebeveynler bakımından anlaşma koşulu kaldırılmıştır. Hakim, çocuğun 86 Serdar Çelikel, Boşanmanın Çocuklara İlişkin Hukuki Sonuçları, Ankara 2012, s. 96, 97; Schwenzer/Keller, New Rules, s. 462; Bucher, Elterliche Sorge, s. 21. Bununla beraber, tarafların velayet konusunda anlaşmış olmaları, bundan sonra her konuda anlaşacakları hakkında kesin bir kanı oluşturmamalıdır. Bkz. Karaca, s. 80. 87 Gençcan, Ortak Velayet, s. 27. 88 S. Çelikel, Boşanma, s. 96, 97. 89 Büchler/Maranta, s. 13; Andrea Büchler/Linus Cantieni/Heidi Simoni, “Die Regelung der elterlichen Sorge nach Scheidung de lege ferenda–Ein Vorschlag 1”, FamPra.ch 2/2007 vom 07.05.2007, s. 216. 90 Merle H. Weiner, “Thinking outside the Custody Box: Moving beyond Custody Law to Achieve Shared Parenting and Shared Custody”, Unıversity Of Illinois Law Review, Vol. 2016/4, s. 1535- 1580, s. 1538.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1