340 .aUşÕOaşWÕUPaOÕ +XkXka *|UH BLUOLkWH 9HOa\HW .aUaUOaUÕnda +akLPLn 'LkkaWH $OaELOHFH÷L den evlenmesi gibi durumlar olabilir.103 Bu ihtimaller gerçekleşmeden önce ebeveynlerin anlaşmasına konu olması, onları anlaşmaya uygun bir şekilde yaşamaya sevk edecek, bir nevi geleceklerini planlamada onlara rehber niteliğinde olacaktır. Karşılaştırmalı hukukta yer alan birlikte velayet düzenlemelerinde, zorunlu olarak bir anlaşma yapılması şart koşulmasa dahi, çocuk hakkında alınacak tüm kararlarda, kural olarak, ana ve babanın beraberce hareket etmesi beklenmektedir104 Burada kastedilen, ana ve babanın aynı anda hareket etmesi gerektiği değildir105 Velayetin, diğer ebeveynin izin veya onamı şeklinde de birlikte kullanılması mümkündür. Ancak ana ve babanın velayeti birlikte kullanabilmeleri için en azından karşılıklı anlaşmaya varabileceklerini ve çocuğun çıkarlarını kendi çıkarlarının önüne getirerek, çatışmadan uzak bir şekilde hareket edebileceklerini göstermeleri gerekir.106 Bilindiği üzere, velayet yüküm-hakkı bölünemez niteliktedir.107 Bu kuraldan da hareketle İsviçre’de ebeveynler, çocuğun bakımı ve bakımına sağlayacakları katkı oranlarını belirlerken, yaptıkları anlaşmada sadece çocuğun bakımı ve bakım giderlerinin paylaşılmasından bahsedebilir. Örneğin, ana ve babanın çocuğun okul, sağlık, yiyecek, giyim, barınma gibi günlük veya bunların dışında kalan önemli giderlerinin nasıl ve hangi ebeveyn tarafından ne oranla (%30 vb.) karşılanacağı noktasında bir anlaşmaya varmış olmaları gerekir.108 Buna 103 Morgenbesser/Nehls, s. 103. 104 K. Güven, Son Nokta: Ortak Velayet, s. 20. 105 Öztan, Aile Hukuku, s. 1082; Baygın, s. 263; Akyüz, Çocuk Hukuku, s. 225; Usta, s. 107; Yücel, s. 72. 106 Büchler/Clausen, Die elterliche Sorge, s. 6. 107 Zeynep Ayza Gülgösteren, “Boşanma Sonucunda Ortak (Birlikte) Velayet”, Çankaya Üniversitesi HFD, C. 2, S.2, Ekim 2017, s. 163; Ayşegül Karabacak, “Eşlerin Çocuk Üzerindeki Velayet Hakkı”, (Danışmanı: Prof. Dr. O. Gökhan Antalya), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hukuk ABD, Özel Hukuk Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2006, s. 25; Şimşek, s. 66, 67; Özder Özer Taşkın, Velayette Çocuğun Üstün Yararı, (Danışmanı: Doç. Dr. Nuri Erisgin), Eskişehir Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk ABD, Yüksek Lisans Tezi, Agustos 2006. s. 34; Müge Kiremitçi, Boşanma Sürecinde Müşterek (Ortak) Velayet ve Toplumsal Bakış Açısı, İstanbul 2015, s. 12; Hasibe Sena Akkışla, Velayetin Tevdii, Ankara 2017, s. 35; Ahmet Cemal Ruhi/Canan Ruhi, Velayet Hukuku, Ankara 2017, s. 28; Begüm Süzen, “Yabancı Mahkemeler Tarafından Verilen Birlikte Velayet Kararlarının Tenfizi”, Bahçeşehir Üniversitesi HFD, Y. 2015, C. 10, S. 133- 134, s. 27- 49, s. 30; Yücel, s. 66 vd. 108 David Miller, “Joint Custody, Family Law Quarterly, Vol. XIII, Number 3, Fall
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1