413 7BB 'HUJLVL g]OHP 7h=h1(5 (UkaP 7aOaW '8<08ù kararlarında şu şartları anmaktadır: Hekimin tıp mesleğini icraya kanunen yetkili olması, hastanın aydınlatılmış rızasının bulunması ve eylemin tıp biliminin objektif ve sübjektif sınırları içinde kalması.12 Kan, doku veya organ nakli, anestezi, röntgen, ışın tedavileri, kan testleri ve aşıların yanı sıra; cinsiyete yönelik müdahale, gebeliğin sona erdirilmesi, doğum kontrolü amaçlı spiral takılmasına ek olarak; dolgu, diş çekme, protez yanı sıra implant ve ortodonti, kök hücre ve kısırlık tedavisi; gebeliğe her türlü tıbbî destek gibi nispeten basit uygulamalardan zorlu cerrahî girişimlere kadar pek çok faaliyet tıbbî müdahale kavramına dâhildir.13 Ayrıca, fizikî sıkıntı yaratmasa da ruhen eleme sebep olan tıbbî girişimler, hatta estetik operasyonlar, tıbbî müdahaledir.14 Hasta Hakları Yönetmeliği’nde tıbbî müdahale, sağlığı koruma ve hastalığın teşhisiyle tedavisini amaçlayan, ayrıca tıbbın sınırları içinde gerçekleştirilen fizikî ve ruhî girişimdir (HHY m. 4). Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun, tıbbî müdahalede bulunmaya ehil kişilerden bahsetmektedir. Bu kanuna göre yalnız tıp doktorları ve diş hekimleri değil, ebeler, sünnetçiler ve hemşireler de bu hususta yetkilidir (TİDK m. 1, 2, 3, ek m. 13, 29, 30, 47, 58, 68). Tıbbî müdahalede bulunmaya yetkili kişiler kanunda sayılmış olup, bunlar arasında hemşire de yer alır. Yalnız tedavi planlamak ve reçete yazmak hekimlerin iktidarındadır.15 min Hukukî Sorumluluğunda Özel Sorunlar”, Sağlık Hukuku Kurultayı, Ankara Barosu, Ankara, 2008, s. 244. Özdemir, Hekimin Hukukî Sorumluluğu, s. 39-41, 55-64. Özdemir, Kayda Geçirme ve Sır Saklama Yükümlülüğü, s. 153, 154. Kahraman, s. 484-502. Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 179, 225-229. Ersoy Y., Tıbbî Hatanın Hukukî ve Cezaî Sonuçları, s. 167-172. Atak, s. 20-24. Dural/Öğüz, prg. 531-560. Ayan, s. 7 vd. Gojayeva, s. 35-42. Işık, s. 54-65. Adıgüzel, s. 949. Hakeri, C. 1, s. 88, 94, 259 vd. Yüksel Reyhan, s. 367. 12 Yarg 4. HD, 1976/6297, 1977/2541, 7.3.1977. Işık, s. 62, 63. 13 İlhan Gülel, “Tıbbî Müdahale Sözleşmesine Uygulanacak Hükümler”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 2011, 1/5, s. 586. Hayrunnisa Özdemir, “Diş Hekimlerinin Hukukî Sorumluluğu”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2011, 15/1-2, s. 182-183. Atak, s. 20. Kahraman, s. 481, 484, 488. Özdemir, Hekimin Hukukî Sorumluluğu, s. 45, 46, 48. Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 180-187. Yüksel Reyhan, s. 367. Dural/Öğüz, prg. 561, 599. 14 Gülel, s. 586. Atak, s. 20. Kahraman, s. 480, 481. Özdemir, Hekimin Hukukî Sorumluluğu, s. 46. Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 180. 15 Ulaş Can Değdaş, “Hatalı Tıbbî Uygulamadan (Malpraktis) Doğan Hukukî ve Cezaî Sorumluluk”, Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2018, 6/1, s. 43, 44. Filiz Yavuz İpekyüz, Türk Hukukunda Hekimlik Sözleşmesi, Yetkin, Ankara,
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1