Türkiye Barolar Birliği Dergisi 157.Sayı

416 <aUJÕWa\ .aUaUOaUÕ ,şÕ÷Õnda +HPşLUHnLn +XkXkv 6RUXPOXOX÷X zen adeta sihirli değnektir. Hekim ve/veya hemşire, tabii ki tıbbî müdahalede bulunmaya ehil tüm kişiler, malpraktis nedeniyle sorumlu tutulabilir. Komplikasyonlar ise sorumluluk doğurmaz. Çünkü izin verilen risk tanımıyla komplikasyon, kabul edilebilir tehlikedir. Demek ki hukukî sorumluluğun isnadında neyin malpraktis veya komplikasyon sayıldığı kritiktir.22 C- HEMŞİRELİKTE MALPRAKTİSİN SAİR GÖRÜNÜMLERİ Sağlık çalışanlarından kaynaklanan sorunlar, özellikle hekimin ve hemşirenin tıbbî hatadan hukukî sorumluluğu, ilgili toplumun siyasî ve iktisadî şartlarından yalıtılamayacağı gibi, talim ve tedrisat kalitesinden de soyutlanamaz. Sağlık personelinin eğitilmesinde, seçimler, politik saiklardan ziyade objektif bilimsel gerekçelere dayanmalıdır.23 Hemşire, acil serviste yapılan basit enjeksiyondan ağır cerrahî müdahaleye kadar tedavinin her anında önemli rol oynamaktadır. Hemşire her türlü uygulamasında tıbbî standartlara uygun hareket etmelidir. Onun bilgi ve beceri eksikliği, tedbirsizliği, standart hasta bakım uygulamalarına aykırılığı, dikkatsizliği ve ihmâli, hatalı ilaç uygulaması, izlemde yetersizliği, hasta güvenliğini öncelememesi, mevcut protokollere uymaması sıklıkla karşılaşılan malpraktis gerekçelerindendir.24 Bir proje çalışmasına göre, her vardiyada beş hemşireden biri tıbbî hataya düşmektedir.25 Hemşirenin sorumluluğunun ekseriyeti, özen yükümlülüğüne aykırı hareket edilmesine, ayrıca hekimle iletişim eksikliğine bağlanabilir.26 Bilhassa müdahale esnasında asgarî temizlik 22 Ünal Kuzgun, “Komplikasyon mu? Malpraktis mi?”, Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği Dergisi, 2019, 18, s. 98. Hakeri, C. 2, s. 1023. İstanbul Tabip Odası, age. Ersoy V., Tıbbî Malpraktis, s. 31. Özgönül/Arda/Dedeoğlu, s. 49. Değdaş, s. 41, 42, 49-51. Oktay Ahşen, age. Şaşı, s. 71, 72. Altun/Yorulmaz, s. 8. Işık, s. 67-69. Güneş Kılıç, s. 32 vd. 23 Ersoy Y., Tıbbî Hatanın Hukukî ve Cezaî Sonuçları, s. 162, 163. 24 İ. Hamit Hancı/Yurdagül Erdem/Sevinç Polat, Adlî Hemşirelik, Seçkin, Ankara, 2020, s. 236. 25 Kahriman/Öztürk/Babacan, s. 5, 55. 26 Kürşat, s. 294. Hakeri, C. 2, s. 1110. Hakan Hakeri, “Hemşirelerin Yasal Sorumlulukları-II”, https://www.medimagazin.com.tr/authors/hakan-hakeri/ tr-hemsirelerin-yasal-sorumluluklari-II-72-64-1271.html (Erişim Tarihi: 9.5.2021). Yahya Deryal, “Hemşirelerin Hukukî Sorumluluğu”, 3. Sağlık Hukuku Kurultayı, Ankara Barosu, Ankara, 2011, s. 428. İlknur Kahriman/Havva Öztürk/Elif Babacan, “Hemşirelerin Tanı, Tedavi ve Bakım Uygulamaları Sırasında Tıbbî Hata Oranlarının Değerlendirilmesi”, Vehbi Koç Vakfı Hemşirelik Fonu, Proje

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1