Türkiye Barolar Birliği Dergisi 157.Sayı

438 <aUJÕWa\ .aUaUOaUÕ ,şÕ÷Õnda +HPşLUHnLn +XkXkv 6RUXPOXOX÷X hakkındaki içtihatlara da sıçramıştır. Bu yöntemin yürürlükteki Türk Borçlar Kanunu’nun lafzına ve ruhuna aykırı olduğu, hasım hemşireden manevî tazminat talep edilmesine dair somut vakıalarla örneklenmiştir. Tarafların toplumdaki yeri, işgal ettikleri makam ve ekonomik yeterlikleriyle manevî tazminatın tutarı arasında korelasyon bulunmadığı düşünülmektedir. Kamu hastanelerinde çalışan devlet memuru hemşirelerin sorumluluğunda, hizmet kusuru nitelemesi esastır ve görev yeri kural olarak idarî yargıdır. Bu kaidenin tek istisnası, kamu ajanı hemşireye atfedilen kişisel kusurdur. Hemşirenin hukukî mesuliyeti Yüksek Mahkeme içtihatlarına sıklıkla konu olmuş gözükmektedir. Türkiye’de hemşirenin tıbbî hatadan hukukî sorumluluğu denildiğinde, baş problem enjeksiyon denilebilir. Çünkü 1973-2020 arası Yargıtay içtihatlarının yarısı enjeksiyon sorununda yoğunlaşmıştır. Bu konu Yüksek Mahkeme’yi fazlasıyla meşgul etmektedir. Enjeksiyon konusunda bilgisiz ve yeteneksiz hemşire sayısı totale oranla tabii ki çok azdır. Yine de enjeksiyon sorunu, sıklığı itibariyle şüphe uyandırıcıdır ve sosyal olgu statüsündedir. Bu durum, hemşirelerin kendilerine özgü tıbbî bilgi, meslekî tecrübe ve sanatkâr müdahale konularında daha iyi eğitilmesi zaruretini ortaya koymaktadır. İçtihatlarda kas içi enjeksiyon neticesinde sakatlık, his kaybı, düşük ayak, daha doğrusu enjeksiyon sonrası siyatik sinir hasarında birikim gözlenmektedir. Adlî Tıp Kurumu’ndan gelen raporların yetersizliği ve eksikliği pek çok yerel mahkeme kararının bozulma sebebidir. Yargıtay, mahkemelerce, Adlî Tıp Kurumu’ndan gelen raporla yetinilmemesini; üniversitelerde kadrolu çalışan bağımsız nörologlardan heyet raporu alınmasını istemektedir. Enjeksiyona çok disiplinli yaklaşılmalıdır ki bu soruna kökten çözümler üretilebilsin. Özellikle tıp bilimiyle hukuk ilminin birlikte çalışması önerilmektedir. Hemşirelik eğitiminde ilaç uygulamaya ekstra hassasiyet gösterilmelidir. Müstakbel hemşireler, enjeksiyon konusunda daha sıkı sınavlara tâbi tutulmalı ve işbu tıbbî müdahalenin olumsuz sonuçları hakkında hem tıbben hem de hukuken aydınlatılmalıdır. Hemşireliğin sanatkarlık gerektiren tatbikatlarında, grup eğitimi değil, birebir ve yüz yüze dersler tercih edilmelidir.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1