522 7an]LPaWWan *nP]H +XkXk 0HVOH÷LndH .adÕn Örneğin 04.08.1929 tarihli Hâkimiyet-i Milliye Gazetesi’nde “Kadın Hukukçular Hâkim Olmak İstiyor” başlıklı haber örneğinde de görülebileceği gibi hukuk fakültesinden mezun olan kadınlar kâtip olarak istihdam edilirken erkek öğrencilerin doğrudan hâkimliğe atanması, mevcut durumda eşitsizliklerin devam ettiğini göstermektedir.46 Bu durum kadın hâkim sayısının uzun yıllar boyunca erkeklere oranla düşük kalmasına neden olmuş, hukuk mesleğinde bu gibi yüksek mevkileri temsil eden kadrolarda kadınlara uygulanan kota uygulamaları da kadınların bu gibi mesleklerde görünürlüğünü azaltmıştır.47 Hukuk fakültelerinde görev almış olan kadın öğretim üyelerinden de bu bölüm altında bahsetmek yerinde olacaktır. Hâkimlik, savcılık, avukatlık, noterlik gibi hukuk mesleklerinin yanında hukuk fakültelerindeki asistanlık ve profesörlük gibi unvanların kadınlara verilmesi yine Cumhuriyet sonrası dönemde karşımıza çıkmaktadır. Örneğin hukuk fakültesine alınan ilk kadın asistan 1943 yılında Hamide Topçuoğlu’dur. Topçuoğlu bunun yanında ilerleyen yıllarda Hukuk Sosyolojisi ve Hukuk Tarihi alanlarında pek çok eser yayınlamış; profesörlüğe kadar yükselmiştir. Ardından hukuk fakültesinde profesör unvanı alan ilk kadın ise Türkan Rado’dur.48 1956 yılında profesör unvanı alan Rado’nun Roma Hukuk Dersleri ve Borçlar Hukuku adlı kitapları da uzun yıllar boyunca fakülte derslerinde okutulmuştur. III- Günümüzde Hukuk Mesleğinde Kadın Yukarıda verilen tarihsel süreç içerisindeki son durak 20. yüzyılın son zamanları ve 21. yüzyılın başlarıdır. Bu bölümde bu tarihsel süreç “günümüz” olarak nitelendirilecektir. Daha önceki bölümlerde, Osmanlı’dan günümüze kadar olan süreçte kadınların gerek hukuk eğitiminde gerek hukuk mesleği içerisindeki yeri açıklamıştık. Günümüzde hukuk eğitimi içerisinde kadınların yeri her ne kadar belirgin bir artış gösterse de hukuk mesleği içerisindeki üst düzey mesleklerin hâlâ kadınlara tam anlamıyla kucak açmadığı görülmektedir. Bu başlık altında ilk olarak “genel anlamda günümüzde Türkiye’deki kadınların çalışma hayatına katılımları” incelenecektir. 46 Balcı, s. 42. 47 Tüzel, s. 33-34. 48 Balcı, s. 41.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1