14 2017 Anayasa Değişiklikleri Çerçevesinde Olağanüstü Halin Hukuki Rejimi Üzerine ... ya koyarlar. İktidar sahipleri, devleti, özel sektör finansmanına erişimi tekeline almak için de kullanabilmektedirler. Medyaya erişim de eşitsizlik içerir. Buna göre neredeyse tüm medya kontrol altına alınır. Nihayet yargıya erişim hususunda da iktidar sahipleri, yargı organını, seçim kurullarını ve diğer sözde bağımsız hakemlikleri kendi yandaşlarıyla doldurur.25 Çoğulcu demokrasiyi ve bu bağlamda insan haklarını da dışlayan yarışmacı otoriterizmin söylemleri farklı olabilmektedir. Kimi yerde ve zamanda “ulusal birlik”, “ulusal güvenlik”, “istikrar”, “kalkınmanın gerekleri” ön plana geçebilir.26 Burada haklardan yararlanabilme rejime sadakat ile ancak mümkün olabilmektedir. Yargı organı itibar kaybına uğrar. Türkiye’de de bu bağlamda yargının ve medyanın bağımsızlığı ve tarafsızlığı oldukça zedelenmiştir. Yargı iktidarın hegemonyası altına girmiş ve medya iktidarın eylemleri ve söylemleri etrafında tekelleşmiş ve tekilleşmiştir. B. 1982 Anayasasında Temel Hak ve Özgürlükler 1.1982 Anayasası’nda 12. madde Bağlamında Temel Hak ve Özgürlüklerin Anlamı Burada Anayasa’nın 12. maddesinin bir analizini gerçekleştirmek gerekir. Maddeye göre “Herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir. Temel hak ve hürriyetler, kişinin topluma, ailesine ve diğer kişilere karşı ödev ve sorumluluklarını da ihtiva eder.” Birinci fıkraya geçmeden hemen önce belirtelim ki ikinci fıkra Anayasada temel hak ve özgürlüklerin anlam derinliğini ortaya koymada elverişli bir hüküm içermektedir. Buna göre her ne kadar ikinci fıkra temel hak ve özgürlüklerin niteliğini ortaya koymasa da temel haklar ve özgürlüklerin kullanılmasında ve sınırlandırılmasında bir dizi zımni gerekçe öngörmektedir. Bu doğrultuda üretilebilecek sınırlandırma gerekçeleri ise Anayasanın hak ve özgürlük anlayışının daha başta alacakaranlıkta olduğunu göstermektedir. 25 Steven Levitsky ve Lucan A. Way, Competitive Auhoritarianism: Hybrid Regimes After the Cold War, Cambridge University Press, Cambridge 2010, s. 5-6, 15-28. 26 Bkz. Bülent Tanör, Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu, BDS Yayınları, 3. Baskı, s. 292.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1