292 6769 Sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu Kapsamında “Mal veya Hızmetlerin Aynılığı ya da Benzerliği” bulundurularak topluca değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.17 Bu görüşte olan Paslı’ya göre markaların işaretsel yakınlığı ve ayırt edicilik gücü dikkate alınarak karıştırılma ihtimalinin belirlenmesi gerekmektedir. Bu kapsamda, (Avrupa Birliği Adalet Divanı tarafından Sabel-Puma kararında18 da dolaylı olarak belirtildiği üzere) markanın işaretsel anlamda ayırt edicilik gücü ne kadar yüksek ise markanın koruma kapsamındaki mal ve hizmetlerin benzerlerinin tespitinde o kadar geniş bir alanda değerlendirme yapılmalıdır.19 Aynı şekilde yazar, markayı oluşturan işaretler arası benzerliğin derecesi arttıkça ürünlerin de benzerlik ihtimallerinin artacağını belirtmektedir.20 Arkan’a göre ise karıştırılma ihtimalinin varlığının tespitinde farklı mallar/ hizmetler söz konusu olduğunda, karıştırılma tehlikesi azalmakta ve çok büyük bir ayırt edicilik aramaya gerek kalmamaktadır.21 TÜRKPATENT’in yayımlamış olduğu 2021 tarihli Marka İnceleme Kılavuzu’nda mal/hizmet benzerliği incelemesinin, markaların benzerlik derecesinden ve önceki markanın ayırt edicilik gücünden bağımsız bir inceleme olacağı belirtilmiştir.22 Kanımızca, işaretlerin benzerliğiyle mal/hizmet benzerliği unsurlarının her ikisi de karıştırılma ihtimalinin mevcudiyeti bakımından gerekli olmakla birlikte23, öncelikle malın/hizmetin benzer olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir. Zira belirtildiği üzere, hukukumuzda tanınmış marka istisnası haricinde farklı mal/hizmetler için daha önce tescil edilmiş markanın tescili mümkündür. Bu nedenle, malın/hizmetin benzerliğiyle işaretin benzerliğinin bağımsız olarak değerlendirilmesi gerektiği görüşüne katılmaktayız. Malın/hizmetin benzer bulunması halinde, işaretin benzerliği ve ayırt edicilik gücünün yüksek olmasının ise karıştırılma ihtimalini artıracağı kanaatindeyiz. 17 Hanife Dirikkan, Tanınmış Markanın Korunması, Ankara 2003, s. 191; Canan Küçükali, Marka Hukukunda Karıştırma Tehlikesi, Ankara 2009, s. 107. 18 CJEU, T. 11.11.1997, C-251/95, Sabel v. Puma, Rudolf Dassler Sport (ipcuria.eu, Son erişim tarihi: 06.06.2021). 19 Paslı, s. 61. 20 Paslı, s. 60. 21 Sabih Arkan, Marka Hukuku, C. 1, Ankara 1997, s. 98. Aynı yönde bkz. Dilek İmirlioğlu, Marka Hukukunda Ayırt Edicilik ve Markanın Ayırt Ediciliğinin Zedelenmesi, 2. Baskı, Ankara 2018, s. 164. 22 2021 tarihli Kılavuz, s. 384. 23 Yargıtay 11. HD, T. 22.01.2015, E. 2014/15360, K. 2015/865 (Kazancı İçtihat Bilgi Bankası, Son erişim tarihi: 06.06.2021).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1