345 TBB Dergisi 2022 (158) E. Tuncay SENYEN KAPLAN İş sözleşmesinde, işçi ve işverenin uyacakları çalışma koşulları belirlenir. Ancak çalışma koşullarına ayrıntılı olarak iş sözleşmelerinde yer verilmesi mümkün olmadığı için veya iş sözleşmesinde belirlenen çalışma koşulları zamanla değişikliğe uğradığı için, çalışma koşulları personel yönetmeliği veya iç yönetmelik yahut işyeri uygulamaları ile oluşabilir. Nitekim, maddede sadece “iş sözleşmesiyle veya iş sözleşmesinin eki niteliğindeki personel yönetmeliği ve benzeri kaynaklar ya da işyeri uygulamasıyla oluşan çalışma koşullarında esaslı değişiklik” belirtilmiş, toplu iş sözleşmeleri sayılmamıştır. Toplu iş sözleşmelerinden doğan çalışma koşulları değişikliği 22. maddenin kapsamına girmez. Zira Toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan çalışma koşulları, bu sözleşmeyi bağıtlayan taraflarca değiştirilebilir. Dolayısıyla, toplu iş sözleşmesi ile belirlenen çalışma koşullarının değiştirilmesi İş K. m.22’de düzenlenen usule bağlı değildir. Diğer taraftan, belirli süreli iş sözleşmelerinde değişiklik yapılması konusunda da 22. madde hükümleri uygulanmaz.4 İş Kanunu Tasarısında yer alan “belirli süreli iş sözleşmesinde, yukarıdaki hükümler uygulanmaz” şeklindeki düzenleme Tasarının Meclis’te görüşülmesi esnasında kaldırılmıştır. Belirli süreli iş sözleşmelerinde 22. madde hükümleri uygulanamayacağı için, işveren esaslı değişiklik önerisini kabul etmeyen işçinin iş sözleşmesini bildirim sürelerine uyarak feshedemeyecektir.5 İş K. m. 22 hükmünde, iş güvencesi kapsamında olan veya olmayan işçilere uygulanacağı yolunda açık bir düzenlemenin olmaması, doktrinde değişik görüşlere neden olmuştur. Çalışma koşullarında esaslı değişikliğin iş güvencesi kapsamında olsun olmasın bütün işçilere uygulanacağı görüşünü benimseyen öğreti görüşünün hâkim olduğu söylenebilir.6 Ancak 22. maddede, değişiklik önerisinin işve4 Narmanlıoğlu, s.470, 471. 5 Süzek, s.672; Ali Güzel, “İş Sözleşmesinin Sona Ermesi ve Sonuçları (Eleştirel Bir Yaklaşım)”, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Akademik Formu (15-18 Ekim, Antalya), İstanbul 2014, s.237-314 (s.285); Taşkent (Eyrenci/Taşkent/Ulucan/Baskan) s.226. 6 Süzek, s.671; Alp, s.60; Çelik/Caniklioğlu/Canbolat, s.506; Doğan Yenisey, “Çalışma Koşullarında Değişiklik”, s.110-111; Aydın, Değişiklik Feshi, s.23; Alpagut, İş Kanunu’nun 22. maddesinin Uygulama Alanı, s.54-55; Başbuğ, Yönetim Hakkı, s.65; Hakkaniyet açısından kapsam dışında kalan işçilere uygulanacağı görüşü hakkında bkz. Mustafa Kılıçoğlu/Ada Kılıçoğlu, Şerhli İş Kanunu Yorumu, An-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1