350 Çalışma Koşullarında Değişiklik işverenin yönetim hakkı kapsamında olup, bu tür uygulamalar Medeni Kanun’un 2. maddesine aykırı olmamak koşuluyla esaslı değişiklik sayılmaz. Ancak, yapılan sosyal yardımın işverenin tek taraflı kararı ile niteliği değiştirilmeden miktarının düşürülmesi veya ödenmemesi, esaslı değişiklik sayılacağından buna onay vermeyen işçiye talep hakkı verecektir”.27 Yargıtay’a göre “çalışma koşullarının değiştirilmesi, işçiye hiç iş verilmemesi ya da daha az iş verilmesi şeklinde de ortaya çıkabilir. İşçinin parça başı ücret usulüne göre çalıştığı durumlarda bu durumun işçi aleyhine olduğu tartışmasızdır. Ancak işçiden iş görmesi istenmekle birlikte, ücret ve diğer aynî veya sosyal hakların aynen devam ettirilmesi de çalışma koşullarında değişiklik anlamına gelebilir. Gerçekten işçinin çalıştığı sürece kendisini geliştirme imkanının sahip olduğu kabul edilmelidir”.28 4. Çalışma Koşullarında Değişiklik ve İşverenin Yönetim Hakkı İş K. m. 22/f.1 hükmünde işverenin çalışma koşullarında esaslı değişiklik yapmasının koşulları belirtilmiştir. Esaslı olmayan değişiklik bu madde kapsamı dışında kalmaktadır. İş sözleşmesi ile belirlenen esaslı koşullar sözleşmenin birinci derecede asli unsurlarını oluşturur.29 Çalışma koşullarında esaslı değişiklik, genel olarak iş sözleşmesinin esaslı kurucu unsurlarını ilgilendiren değişikliklerdir.30 Bu anlamda, ücrette azalmaya neden olan değişiklikler, iş ve işyeri değişiklikleri, ücret değişiklikleri31 ve çalışma sürelerindeki değişiklik ve zorunlu ücretsiz izne çıkarılmadır. Esaslı olmayan çalışma koşulları ise, iş sözleşmesinin esaslı olmayan, ikinci (tali) nitelikte olan koşullardır. 27 Y9.HD. 25.01.2018, 2017/19890-2018/1228 İş Kanunu ve Yargıtay Uygulaması, s.888. 28 Y9.HD. 24.03.2014, 2012/5432, 2014/9770 K, Şahin Çil, İlke Kararları (2013-2014), s. 569. 29 Murat Engin, “Çalışma Koşullarında Esaslı Değişiklik ve Yeni İş Kanunu Tasarısı”, İÜMFM. 2013, C.61, 51-6, s. 315. 30 Centel, s.248. 31 Münir Ekonomi, İş Hukuku, s. 202, 349-346; Mollamahmutoğlu/Astarlı/Baysal, s.389; Alpagut, Esaslı Değişiklik, s. 256; Eda Manav, “İşyeri Değişikli Kayıtlarının Geçerliliği Sorunu”, Sicil İHD, Mart 2012, S.25, s. 140.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1