Türkiye Barolar Birliği Dergisi 158.Sayı

371 TBB Dergisi 2022 (158) E. Tuncay SENYEN KAPLAN işyeri değişikliği hem de servis olmaması veya ikame bir değerle bu mağduriyetin giderilmesi de söz konusu değildir. İşçinin işverenin değişiklik önerisini reddi durumunda, sözleşme değişikliği gerçekleşemez. Taraflar arasındaki iş sözleşmesi aynen devam eder. Değişiklik önerisi reddedilen işveren için iki seçenek vardır. İşveren değişiklikten vazgeçebilir. Bu durumda sözleşme eski koşullarda devam eder. İşçi değişiklik önerisini kabul etmezse, işveren değişikliğin geçerli nedene dayandığını veya fesih için başka bir geçerli nedenin bulunduğunu yazılı olarak açıklayarak, bildirim süresine uyarak iş sözleşmesini feshedebilir. Ancak iş güvencesi kapsamı dışında kalan belirsiz süreli iş sözleşmeleri ile belirli süreli iş sözleşmelerinde esaslı değişiklik, tarafların m. 22/2’deki düzenlemeye göre, anlaşması (değişiklik sözleşmesi) ise mümkün olabilecektir.129 4. İşçinin Ret Etmesine Rağmen İşverenin Değişiklikte Israr Etmesi İşveren, değişiklik önerisinin reddi durumunda iş sözleşmesini fesih yoluna gitmeyip uygulamada karşılaşıldığı gibi değişiklik önerisindeki değişikliği fiilen uygulamaya koyabilir. Örneğin, önerdiği daha düşük ücreti öder veya ikramiye ödemesini kaldırabilir veya değişiklik önerisinde belirttiği işyerine gitmesinde ısrar ederek işçiyi işyerine almayabilir. Bu durumda işverenin tek taraflı olarak çalışma koşullarında esaslı değişiklik yapması söz konusu olur. İşveren bunun sonuçlarına katlanmak zorunda kalır. Ücret eksik ödenmişse ve ikramiye ödemesi kaldırılmışsa, işçi ücret farkının ödenmeyen ikramiyenin mevduata uygulanan en yüksek faizle birlikte ödenmesini talep edebilir ve koşullar oluşmuşsa çalışmaktan kaçınma hakkını kullanabilir (İş K. m.34). İşçi ise, İş K. m. 24/11.e gereğince iş sözleşmesini haklı nedenle feshedebilir. Koşullar oluşmuşsa kıdem tazminatı alabilir, ancak ihbar tazminatına hak kazanamaz. İş güvencesi hükümlerinden 129 Mollamahmutoğlu/Astarlı/Baysal, s.355; Şen, 186-187; Bkz. Süzek, s.671; Alpagut, s.54; Başbuğ, Yönetim Hakkı, s.65.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1