54 Ötanazi Giriş Son yıllarda hayatlarını çekmiş oldukları hastalıkların acılarına dayanamamaları sebebiyle ötanazi yoluyla sona erdirmek isteyen kişilerin sayısı artmıştır. Öyle ki; bu kişiler kendi ülkelerinde ötanazinin uygulanması yasal olarak mümkün değilse, ötanazi uygulanan başka ülke ve merkezlere seyahatler gerçekleştirmektedir. Bunun yanı sıra, herhangi bir sağlık sorunu yaşamamalarına rağmen keder, korku, ölüm gibi olaylardan etkilen bazı kişiler de yaşamlarını sonlandırmak için bu olayların yaşandığı yerlere seyahat etmeye başlamıştır. Bu seyahatler, uluslararası literatürde “dark tourism” olarak isimlendirilirken, ulusal literatürde “hüzün turizmi, ölüm turizmi, karanlık turizmi” olarak da isimlendirilmektedir.1 Bu kapsamda insanlar örneğin ünlü merkezlerden atlayarak intihar yoluyla yaşamlarını sonlandırabilmektedirler.2 Şu hâlde ötanazinin yakın ama farklı kavramlar olan intihar, intihara yönlendirme ve talep üzerine öldürmeden farklarına değinmek gerekir. İntihar, kişinin kendi yaşamını kendisinin sonlandırmasını, bu yöndeki düşünce ve girişimini içerir.3 İntihar kişiler tarafından önceden planlanmakta ve ardından kişi tasarladığı biçimde ölmek için girişimde bulunmaktadır. Ötanazi ise tıbbi olarak bir hekim tarafından gerçekleştirilmektedir.4 İntihara yönlendirmede intihar düşüncesi başka birisi tarafından aşılanmakta ancak ötanaziden farklı olarak intihar yine kişinin kendisi tarafından gerçekleştirilmektedir.5 Talep üzerine öldürmede mağdurun ısrarları üzerine öldürücü hareket bir başkası 1 Ömer Çoban, S. Emre Dilek, Serhat Harman, “İntihar bir turizm türü olarak değerlendirilebilir mi?”, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C.7, S. 1, 2017, s. 138; Hande Akyurt Kurnaz, Hüseyin Çeken, Burhan Kılıç, “Hüzün Turizmi Katılımcılarının Seyahat Motivasyonlarının Belirlenmesi”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 2013, S. 5/2, s.57-73. 2 Burhan Kılıç, Hande Akyurt, “Destinasyon İmajı Oluşturmada Hüzün Turizmi: Afyonkarahisar ve Başkomutan Tarihi Milli Parkı”, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2011, S. 10/1, s. 209-232. 3 Mehmet Eskin, “İntiharda bilişsel davranışçı sağaltım yaklaşımları”, Kriz Dergisi, 2007, S. 15/2, s.15-35; Yeliz Pekerşen, “Hayatı Sonlandırmak İçin Seyahat”, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 15, S. 4, 2017, s. 315. 4 Çoban, Dilek, Harman, s. 139. 5 Esra Alan Akcan, “Ötanazi”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. LXXI, S. 1, 2013, s. 4; Özge Demirörs, Sevinç Arslan Hızal, “Türk Ceza Hukuku Açısından Ötanazi”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 65 (4), 2016, s. 1491.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1