160 Gençlik Çeteleri ve Genç Suçluluğu Arasındaki İlişki Üzerine Bir İnceleme grubun bir süreklilik göstermesi, belli bir dereceye kadar örgütlenme ve diğer insanların algısına göre sokakta bir ağırlıklarının bulunması; normalin üstünde cezai faaliyetlerde bulunmaları olarak saptamıştır.15 Tüm bu objektif unsurlar içeren kriterlerin yanında, çete üyeliği belirlenirken kişilerin kendilerinin çeteye dahil olduklarına dair beyanların (öz tayin) esas alınıp alınamayacağı da ayrıca bir tartışma konusu oluşturmaktadır.16 Esbensen ve arkadaşları, çete araştırmalarının, çetelerin eylemlerine dair adli makamlarca yapılan işlemlerin bir şekilde kişilerin beyanlarına dayandığını, akademik çalışmalar ve adalet sistemi nezdinde bu beyanın kişinin üye olarak kabul edilmesi için genellikle yeterli bulunduğunu belirtmiştir. 2001 yılında ortaya koydukları araştırmada, “Hiç bir çetenin üyesi oldunuz mu?” şeklinde sorulan basit ve çete kavramını öz tayin haricinde herhangi başka bir kriterle sınırlandırmamış soruların, eski ve mevcut üyeler kadar çete üyesi olmayan gençler tarafından da aynı anlama gelecek şekilde anlaşıldığı saptanmıştır.17 Bu doğrultuda, öz tayin tekniğinin, çete üyesi gençleri çete üyesi olmayan gençlerden ayırmada güçlü bir teknik olduğu ileri sürülmüştür.18 Benzer olarak, daha yakın zamanda 2014 yılında yapılan bir alan araştırmasında çete üyesi olmayan kişiler ve çete üyeleriyle; mevcut çete üyeleri ve eski üyeler arasında ayrım yapmak için öz tayin metodunun çete üyeliğini saptamada geçerli bir ölçüt olduğuna dair görüş tekrarlanmıştır.19 Flannery ve çalışma arkadaşları, çetelerin resmî örgütsel bir yapıya sahip olmaları nedeniyle çete içerisinde bir grup lideri veya en azından liderlik hiyerarşisi bulunduğunu, çetenin çoğunlukla belli bir coğrafi alan özelinde tanımlandığını, grup üyelerinin birbirleriyle devamlı iletişim halinde kaldıklarını, üyelerin çeşitli yasaları ihlal ettiklerini ve suç işlediklerini belirtmiş; son kriterin ise diğer genç gruplardan çeteleri ayırt eden unsur olduğunu vurgulamışlardır. Dahası, çete üye15 James C. Howell, “Menacing or Mimicking? Realities of Youth Gangs”, Juvenile and Family Court Journal, 2007, C.58, S.2, s. 50. 16 Asıl kavram olan “self nomination” bu makalede “öz tayin” olarak çevrilmiştir. 17 Esbensen et al., s. 123. 18 Esbensen et al., s. 124. 19 Scoot H. Decker/David C. Pyrooz et al., “Validating Self-Nomination in Gang Research: Assessing Differences in Gang Embeddedness Across Non-Current, and Former Gang Members”, Journal of Quantitative Criminology, 2014, C. 30, s. 87 vd.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1