349 TBB Dergisi 2022 (159) Ahmet AYAR A. ÇOCUĞA AYRIMCILIK YAPMA YASAĞI Bilindiği üzere Çocuk Hakları Sözleşmesi aslında bütünüyle bir eşitlik manifestosudur.38 Şöyle ki, bu Sözleşme çocukları sırf yaşlarının küçüklüğünden dolayı sadece büyüklerle eşdeğer bir özne düzeyine çıkarmayıp aynı zamanda onları kendi aralarında da eşit tutmayı amaçlar. Çocuk Hakları Sözleşmesi’nin ayrımcılığı yasaklayan 2. maddesine göre, Sözleşme’deki haklardan her çocuk ayrım gözetilmeksizin yararlanır. Kendileri, ana-babaları ya da vasilerinin sahip oldukları ırk, renk, cinsiyet, dil, siyasal ya da başka düşünceler, ulusal, etnik ve sosyal köken, mülkiyet, engellilik, doğuş ve diğer statüler nedeniyle çocuklar arasında ayrım yapılamaz. Burada sınırlayıcı ayrımcılık ölçütleri (ırk, renk, cinsiyet vb.) söz konusu değildir. Dolayısıyla ayrımcılığa yol açabilecek başka ölçütler de göz önünde bulundurulmalıdır. Örneğin, bölge, kır, kent kesimleri gibi.39 Görüldüğü üzere, Sözleşme’de, çocuğun ana babasının, vasisinin veya diğer aile üyelerinin durumları, faaliyetleri, düşünceleri ve inançları nedeniyle ayrıma veya cezaya tabi tutulması da yasaktır. Örneğin, çocuklar ana babalarının evlilik durumları nedeniyle onlara karşı bazı haklardan yoksun bırakılarak cezalandırılmamalıdır. Çocukların hakları, özellikle eğitim hakları ana babalarının dini inançları veya sosyoekonomik durumları nedeniyle tehlikeye düşürülmemelidir. Bu başlık altında bir örnek vermek gerekirse, ülkemizde özel okulların bu kadar yoğun olmadığı 1980’li, 1990’lı yıllarda toplumda her kesimden çocuk aynı sınıfta, aynı sıralarda, aynı eğitimi görüyorlardı. Zira o dönemde, toplumun genelinde, kimin anne-babasının ne iş yaptığına, ekonomik durumunun ne olduğuna bakılmaksızın ayrımcılığa tabi olmadan -eğitimin niteliği tartışılabilir- çocuklar eşit eğitim imkanlarına sahipti. Bu da toplumda herkese eğitimde fırsat eşitliği sunulduğunun göstergesiydi. Bugün toplumda maalesef çocuğa eğitim hakkının tesisinde ailenin ekonomik geliri baş rolü oynamaktadır. 38 Serozan, s. 60. 39 Akyüz, s. 50; Özdemir/Ruhi, s. 23.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1