93 7BB 'HUJLVL 6Hda <a÷PXU 6h0(5 A. SUÇA İLİŞKİN KOŞULLAR19 Hükmün açıklanmasının geri bırakılabilmesi için öncelikle sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunacak cezanın, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezası olması gerekmektedir. Bu nedenle idari para cezaları, tazyik hapsi veyahut disiplin hapsi bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması mümkün değildir.20 Kanun koyucu adli para cezası bakımından da bir sınırlama getirmemiştir.21 Yine hapis ve adli para cezasının birlikte gösterildiği durumlarda hükmün açıklanması geri bırakılamayacaktır.22 Sanık hakkında birden fazla mahkûmiyet kararının bulunması halinde her suç bakımından ayrı ayrı hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartlarının ele alınması gerekecektir.23 Nitekim Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 99. maddesinin 1. fıkrasında “Bir kişi hakkında hükmolunan her bir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar.” denmek bu husus açıkça ortaya konmuştur. Bununla birlikte sanık hakkında birden fazla mahkûmiyet kararı bulunan hallerde CMK m. 231/6-b “Mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” hükmü bakımından bir değerlendirme yapılması mümkündür.24 Burada dikkat edilmelidir ki suçun şikâyete tabi olup olmaması önem arz etmemektedir.25 Şikâyete tabi suçlar bakımından uzlaşma hükümleri saklı kalmak kaydıyla bu suçlar bakımından da hükmün açıklanmasının geri bırakılması mümkündür.26 Fakat HAGB her tür19 Doktrinde suça ilişkin şartlardan ve faile ilişkin şartlardan bazılarını hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının “ön şartı” olarak nitelendiren bir görüş de bulunmaktadır. Bakınız: Karakehya, s. 565-566. 20 Vahit Bıçak, Ceza Muhakemesi Hukuku, 4. Bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2018, s. 783. 21 Şahin/Göktürk, s. 194. 22 Centel/Zafer, s. 820. 23 Yenisey/Nuhoğlu, s. 823; Centel/Zafer, s. 820; Öztürk/Tezcan/Erdem/Gezer/ Saygılar/Özaydın/Akcan/Tütüncü/Villemin/Tok, s. 439; Gökcen/Balcı/Alşahin/Çakır, s. 639; Şahin/Göktürk, s. 192-193; Karakehya, s. 566. 24 Hakeri/Ünver, s. 688-689; Şahin/Göktürk, s. 194. 25 Veli Özer Özbek/Koray Doğan/Pınar Bacaksız, Ceza Muhakemesi Hukuku, 14. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2021, s. 690. 26 Hakeri/Ünver, s. 685; Yenisey/Nuhoğlu, s. 821.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1