178 ùLkk\HWH <HWkLOL .LşLOHU YH øUadHOHULnLn dHOLşPHVL 6RUXnX kanuni temsilcisi arasında yapılmaktadır. Dolayısıyla burada bir içtihat değişikliğinden söz edilemez. Yargıtay burada kanuni temsilcinin iradesine üstünlük tanınması gerektiğini içtihat ederken başka önemli bir kararında vekilden alınacak hukuki yardımın önemine de vurgu yapmaktadır. Buna göre: “Sanık hakkında mağdure N. Ç.’a yönelik taksirle yaralama suçundan açılan kamu davasında, 2 yaşında olan mağdureye CMK’nın 234/2. maddesi uyarınca vekil tayin edilmeden önce mağdurenin kanuni temsilcisi E. Ç. tarafından şikâyetten vazgeçilmiş ise de, kanun gereği mağdurenin kanuni temsilcisine hukuki yardımda bulunma görevi olan vekil ile E. Ç..’ın birbirinden haberdar olmadıkları ve bu kapsamda vekilin mağdurun kanuni temsilcisine hukuki yardımda bulunmadan önceki aşamada yapılan ve mağdure aleyhine sonuç doğurduğunda şüphe bulunmayan irade açıklamasına itibar edilmesi mümkün değildir”.110 Bu karara katılmaktayız zira yukarıda da vurgulandığı üzere uygulamada kişiler şahsi haklarla bağlantılı şikâyetten vazgeçme konusunda tam olarak bilgi sahibi olmadan, hatalı kararlar verebilmektedirler. Ayırt etme gücüne (burada şikâyetin hukuki anlam ve sonuçlarını kavrama yeteneğine) sahip olmayan çocuklar bakımından, kanuni temsilcinin iradesine vekilin iradesine göre üstünlük tanınması gerektiğine dair içtihada katılmakla birlikte, burada bir hukukçu olarak vekile düşen önemli bir görevden de söz etmek gerekir. Somut olayda kanuni temsilcinin yetkisini kötüye kullandığı yönünde bir şüphe açığa çıktığında bunu fark eden vekilin, küçük ve kısıtlının haklarını korumak adına kayyım atanması için gerekli hukuki yollara başvurması gerekir (TMK m.426). SONUÇ Konunun mevzuatta açıkça düzenlenmemesi uygulamanın içtihatlar ve öğreti görüşleri doğrultusunda şekillenmesine zemin hazırlamıştır. Çalışmada da öncelikle şikâyete yetkili kişilerin kimler olduğu, özellikle kanuni temsilcinin çocuk ve kısıtlı yerine bu hakkı kullanıp kullanamayacağı sorunu üzerine yoğunlaşılmıştır. Burada Anayasa Mahkemesi YCGK kararlarında da öğretide de kabul gören görüş, 110 YCGK, 2013/71 E., 2014/206 K., 22.04.2014, www.karararama.yargitay.gov.tr.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1