212 6a÷OÕk +L]PHWOHULndH ødaUHnLn 2UJanL]aV\Rn 6RUXPOXOX÷X Kusursuz sorumluluk, idarenin kusura dayanmayan eylem ve işlemleri neticesinde meydana gelen zararlardan dolayı idarenin sorumlu tutulmasıdır. Kusursuz sorumluluk, risk ilkesi ve fedakârlığın denkleştirilmesi ilkesi kapsamında kabul edilmektedir.146 Anayasa’nın 125/7. maddesinde “idare, kendi eylem ve işlemlerinden doğan zararı ödemekle yükümlüdür” hükmüne yer verilmiştir. İlgili hükümde idarenin sorumluluğuyla ilgili olarak ne hukuki rejim ayrımı ne de kusurlu-kusursuz sorumluluk ayrımı yapılmamıştır. Bu kapsamda ilgili hükmün idarenin hem kusur sorumluluğu hem de kusursuz sorumluluğu kapsamında dayanak kabul edilmesi mümkündür.147 Organizasyon sorumluluğu kapsamında, kişilerin idarenin kusurundan kaynaklı olarak zarar gördüğü konusunda şüphenin bulunması vb. durumlarda, kişilerin veya yakınlarının elem ve üzüntüsüne neden olan durumlarda uygun illiyet bağı kurulamasa dahi manevi tazminata hükmedilebilmektedir.148 Danıştay, ameliyat masası ısıtıcısının arızalanarak fazla ısı vermesi neticesinde hastanın vücudunda yanma meydana gelmesi durumunu beklenmeyen hal olarak nitelediği ve kusursuz sorumluluk kapsamında idarenin sorumluluğuna gidilmesi gerektiğine karar vermiştir: “…hizmetin içinde meydana gelen olay sebebiyle fiilin idareye atıf ve isnat kabiliyeti devam ettiğinden, idarenin kusura dayalı sorumluluğu kalksa da kusursuz sorumluluğu devam etmektedir. Bu sebeple beklenmeyen haller sebebiyle ortaya çıkan zararların idarenin kusursuz sorumluluğu kapsamında değerlendirilmesi gerekir”.149 İlgili Danıştay kararının organizasyon sorumluluğu kapsamında kabul edilmiş bir kusursuz sorumluluk hali olduğu ortadadır. Diğer yandan bu kararın, hizmet sorumluluğu açısından da kusursuz sorumluluğun kabul edildiği şeklinde anlaşılmaması gerekmektedir. Yetkin Yayınları, Ankara 2007, s. 130 vd. 146 Gözler, s. 1071. 147 Cüneyt Ozansoy, “Tarihsel ve Kuramsal Açıdan İdarenin Kusurdan Doğan Sorumluluğu”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara 1989, s. 197. 148 Danıştay 10. D, E. 2008/9936, K. 2012/3091, T. 26.06.2012, www.uyap.gov.tr (E.T.:10.02.2022). 149 Danıştay 10. D, E. 2004/9232, K. 2007/2720, T. 18.05.2007, www.uyap.gov.tr (E.T.:10.02.2022).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1