220 6a÷OÕk +L]PHWOHULndH ødaUHnLn 2UJanL]aV\Rn 6RUXPOXOX÷X Sağlık personellerinin özen yükümlülüğü ihlalleri genel olarak hizmet kusuru, aydınlatma kusuru, üstlenme kusuru ve organizasyon kusuru alanlarında meydana gelmektedir. Literatürde bazı yazarlarca sayılan kusur hallerinin bütününü kapsayacak nitelikte uygulama hatası veya malpraktis kavramının kullanıldığı görülmektedir. Diğer yandan malpraktisin esasen uygulama hatası olduğu göz önüne alınacak olursa, sağlık personeli icrası dışında gerçekleşen zararların açıklanması açısından malpraktis olgusu yetersiz kalmaktadır. Bu açıdan organizasyon sorumluluğunun hizmet kusurundan bağımsız olarak salt bir sorumluluk türü olarak kabul edilmesi gerekmektedir. Genel olarak malpraktis durumlarında mağdurun hasta olduğu görülmektedir. Diğer yandan organizasyon kusuru açısından tek mağdurun hasta olmadığı, ayrıca hasta yakınları, sağlık personelleri gibi hasta dışındaki 3. kişilerin de mağdur olabildiği görülmektedir. Bu durum, organizasyon sorumluluğunun sağlık hizmetlerindeki teşhis ve tedavi dışında kalan eylem ve işlemleri kapsamasının doğal bir sonucudur. Bu kapsamda kişiler evde sağlık hizmetleri, sağlık tesisi, olay yeri veya organizasyonun bir parçası olan ambülâns ve helikopterde sağlık hizmetinin alanına bir şekilde girdikleri anda organizasyon sorumluluğunun koruması kapsamına girmektedirler. Danıştay’ın tıbbi müdahale kapsamında olmayan fakat sağlık hizmetleri alanında kabul edilebilecek birtakım uygulamaları yan müdahale olarak kabul ettiği görülmektedir. Diğer yandan yan müdahale kavramının ne mevzuatta bir tanımı ne de Danıştay’ca belirlenmiş bir kriteri bulunmadığı görülmektedir. Bu açıdan basit kusurun dahi yeterli görüldüğü yan müdahaleler konusundaki belirsizlikler, verilen kararları eleştiriye açabilecek bir nitelik taşımaktadır. Kaynakça Kitaplar Altundere Nazan, “Tıp Ceza Hukuku ve Güven İlkesi”, Sağlık Hukuku Makaleleri, İstanbul Barosu Yayınları, 2012, ss. 105-116. Ayan Mehmet, Tıbbi Müdahaleden Doğan Hukuki Sorumluluk, Kazancı Hukuk Yayınları, Ankara 1991. Çağlayan Ramazan, “Sağlık Hizmetlerinde İdarenin Kusursuz Sorumluluğu”, Sağlık Hukuku Sempozyumu, (Ed. Cem Baygın vd.), Yetkin Yayınları, Ankara 2007, ss. 117-133.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1