295 TBB Dergisi 2022 (161) Muhammed Enes YILDIZ nün bir sonucudur.73 Kural olarak devir anında mevcut olmayan bir iş sözleşmesinden doğan borçlardan devralan işverenin sorumluluğuna gidilebilmesi, İş Kanunu’nun işyeri devrine ilişkin düzenlemeleri karşısında mümkün değildir (m. 6/1). İş Kanunu’nun 6. maddesinin devirden önce sona eren iş sözleşmelerini müteselsil sorumluluk bakımından koruma altına almamasına rağmen öğretide şartların sağlanması halinde Türk Borçlar Kanunu’nun işletmenin devrine ilişkin hükümlerinin uygulanması suretiyle bu işçiler bakımından bir koruma sağlanabileceği ifade edilmektedir.74 Yine Yargıtay tarafından da şartların gerçekleşmiş olması halinde iş sözleşmeleri sona erdirilen işçiler bakımından bu hükümlere dayanılarak müteselsil sorumluluk ilişkisinin kurulması mümkün görülmektedir.75 Türk Borçlar Kanunu’nun “malvarlığının veya işletmenin devralınması” başlıklı 202. maddesine göre “Bir malvarlığını veya bir işletmeyi aktif ve pasifleri ile birlikte devralan, bunu alacaklılara bildirdiği veya…ilanla duyurduğu tarihten başlayarak, onlara karşı malvarlığındaki veya işletmedeki borçlardan sorumlu olur” (m. 202/1). Bu halde devreden de iki yıl süreyle devralanla birlikte sorumlu olacaktır (m. 202/2). Devralan işverenin maddede bahsi geçen ilanı yapmaması halinde iki yıllık süre işlemeye başlamayacaktır.76 Düzenlemede İK m. 6’dan farklı olarak iş sözleşmelerinin devir anında mevcut olup olmamasına ilişkin bir ayrıma yer verilmemiştir.77 Bu nedenle hükümde aranan şartların somut olayda mevcudiyeti halinde iş sözleşmesi devirden önceki bir tarihte sona eren işçinin alacakları için devralan işverene başvurması mümkün olacaktır. 73 Özkaraca, s. 334. 74 Özkaraca, s. 345. 75 Yarg. 9. HD, 12.10.2004, E. 2004/13687, K. 2004/22962, Cevdet İlhan Günay, İş Kanunu Şerhi, C. I, 2. Baskı, Ankara 2006, s. 281; Yarg. 9. HD, 05.10.2006, E. 2006/4720, K. 2006/25950, (www.kazanci.com, ET. 7.11.2021); Yarg. 21. HD, 19.10.2010, E. 2010/3450, K. 2010/10172, Çalışma ve Toplum, S. 31, 2011/4; Yarg. 21. HD, 02.07.2011, E. 2010/3098, K. 2011/5070; Yarg. 9. HD, 11.03.2020, E. 2016/15573, K. 2020/4215, (www.lexpera.com, ET. 28.1.2022). 76 Hamdi Mollamahmutoğlu/Muhittin Astarlı/Ulaş Baysal, İş Hukuku, Ankara 2014, s. 270. 77 İşletmenin devri hakkında ayrıntılı bilgi için bkz. Hüseyin Ülgen/Mehmet Helvacı/Abuzer Kendigelen/Arslan Kaya/Füsun Nomer Ertan, Ticari İşletme Hukuku, Güncellenmiş Dördüncü Basıdan Beşinci Tıpkı Bası, İstanbul 2015, s. 196 vd.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1