298 øş .a]aVÕndan 'R÷an 0WHVHOVLO 6RUXPOXOXk +aOOHUL 2. İş Sözleşmesi Devrinde Müteselsil Sorumluluk İş sözleşmesinin devrinde kanun koyucu açık bir biçimde müteselsil sorumluluk düzenlemesi yapmamıştır. Bu açıdan TBK m. 429, iş sözleşmesinin devrinden önceki bir tarihte doğan borçlardan dolayı devreden işverenin devralan işveren ile birlikte sorumluluğunun devam edip etmediği konusundaki soruları cevapsız bırakmaktadır. İş sözleşmesi devri, niteliği gereği iş sözleşmesinden doğan tüm hak ve borçları devralan işverene geçirmekte ve devreden işvereni borçtan kurtarmaktadır.84 Bu işlem neticesinde tüm alacaklar ve borçlar bakımından tek muhatap olarak devralan işveren kalmakta ve devreden işverenin haklarına halef olmaktadır. Burada devralan, devreden işverenin hukuki durumunu bir bütün olarak üstlenmektedir.85 Devralan işveren, sözleşme devri müessesesinin niteliği gereği sözleşmeyi devralmadan önceki zaman diliminde doğmuş borçların tümünden sorumlu olur.86 Türk Borçlar Kanunu’nun işyeri devrini düzenleyen 428. maddesinde, İş Kanunu’nun 6. maddesi ile uyumlu olarak işyerini devreden ve devralan işveren hakkında birlikte sorumluluk düzenlemesine yer verilmiştir (TBK m. 428/3). Hemen bir sonraki madde olan iş sözleşmesinin devrinde ise herhangi bir birlikte sorumluluk düzenlemesi bulunmamaktadır. Öğretide bir görüş, kanun koyucunun menfi bir düzenleme yapmamak adına kasıtlı susma yoluyla birlikte sorumluluğu kabul etmemeyi amaçladığı, dolayısıyla burada bir kanun boşluğundan bahsedilemeyeceğini ifade etmektedir. Bu görüşe göre işyeri devrinden farklı olarak iş sözleşmesi devrinde işverenin rızası aranmakta dolayısıyla iş sözleşmesi devri devreden işveren nezdindeki alacağının devralana geçmesinin sonuçlarını hesaplayabilecek konumdaki işçinin iradesiyle meydana gelmektedir.87 Yine kanunda açık bir biçimde öngörülmediği müddetçe yorum yoluyla bir müteselsil sorumluluk ortaya çıkarılması veya kıyasen bir müteselsil sorumluluk hükmünün genişletilmesi mümkün değildir.88 Zira TBK m. 141 gereği 84 Özkaraca, Sözleşmenin Devri, s. 133. 85 Eren, Genel, s. 1392. 86 Şeref Güler, “İş Sözleşmesinin Devrinde Müteselsil Sorumluluk”, İMHFD, C. VI, S. 11, 2021, s. 215. 87 Ekmekçi/Yiğit, s. 241 vd. 88 Ekmekçi/Yiğit, s. 242; Yamakoğlu/Karaçöp, s. 125.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1