42 Türk Ceza Kanunu’nun 158/1-F ve 245/1. Maddelerinde Düzenlenen Suçlar ve Bu Suçlar ... Bu kapsamda, mağdur, ilana inanıp, parayı faile göndermiş ise, mağdur açısından inandırıcılığın gerçekleştiği kabul edilmelidir. Kanaatimizce, yargı süjelerinin yapması gereken tek şey, belli detayları içeren bir internet ilanı olup olmadığını araştırmak ve tespit edilen bu ilanı, dosyaya yansıtmaktır. Buna karşın, Yargıtay, bazı kararlarında, söz konusu ilanın inandırıcı nitelikte olup olmadığını, verilen ilanın sadece mağdura ulaşmada yardımcı olduğunu, ilanın içeriği itibariyle, mağdura yönelik hileli hareketlerin gerçekleştirilmesinde ve bu şekilde mağdurun aldatılmasında bir kolaylık sağlamadığını belirterek, eylemin, basit dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığını değerlendirmiştir.60 Suçun vasfını bu şekilde belirledikten sonra, suçu işleyen failin kim olduğu, internetteki ilanın kim tarafından verildiği veya paranın kim tarafından çekildiği de büyük önem arz etmektedir. Buna göre, Bilgi Teknoloji Kurumu veya ilgili servis sağlayıcılar vasıtasıyla belirlenecek olan IP adresi ve diğer delillerin toplanarak faile ulaşılması gerekecektir.61 İnternet kullanımı, bir internet kafede olmuş ise, ilgili internet kafenin güvenlik kamerası kayıtlarına el konularak veya ilgili işyerindeki kullanıcı kayıtları incelenerek sisteme kimin giriş yaptığı araştırılacaktır. Fail, paranın kendisi tarafından bankadan çekilmediğini iddia ediyor ise, banka kayıtları ile paranın çekildiğine ve ödeme yapıldığına dair makbuz asılları getirtilerek, belirtilen belgelerdeki yazı ve imzanın failin eli ürünü olup olmadığı araştırılmalıdır, gerekirse bankadaki güvenlik kamera kayıtları da incelenmelidir. Fail, internet yoluyla ilan verdikten sora mağdurla telefonla görüşmüş ise, söz konusu telefon numarasının kimin adına kayıtlı olduğu ve fiilen fail tarafından kullanılıp kullanılmadığı hususları araştırılmalı, hat sahibinin, hesap sahibinden farklı biri olduğu tespit edilir ise, 60 Karşı görüş için bkz. Yargıtay 15. C.D, 16.04.2015 tarih ve 2013/10471; 2015/23856 E. K.; Yargıtay 15. C.D, 02.02.2015 tarih ve 2014/25733; 2015/1703 E. K. 61 Boğaç Erkan/Murat Songür, Açıklamalı Bilgisayar ve İnternet Terimleri Sözlüğü, Hacettepe-Taş Yayınevi, Ankara, 1999, s. 282; İçel, s. 480.; Dülger, Bilişim Suçları ve İnternet İletişim Hukuku, s. 82-83.; Hasan Sınar, İnternet ve Ceza Hukuku, Beta Yayınevi, İstanbul, 2001, s. 24; Özdilek, İnternet ve Hukuk, s. 13.; Ahmet Gül, Doğrudan/Dolaylı Bilişim Suçları, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2016, s. 29-30.; Yargıtay 15. C. D. 01/03/2017; 2014/16335; 2017/6855 E. K.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1