61 TBB Dergisi 2022 (161) Mustafa ATALAN üzere zilyetliği devredilmeksizin verilen parayı, kendi hesabına aktarması eylemi, TCK’nın 142/2-e maddesi gereğince bilişim sistemlerinin aracı kılınması suretiyle hırsızlık suçunu oluştur. Çünkü bu ihtimalde, suç işlenirken başkasına ait bir banka veya kredi kartını kullanılmamıştır.131 Fail, bir şekilde temin ettiği kart numarasını, son kullanma tarihini ve güvenlik numarası bilgilerini “mail order“ sistemiyle kullanarak bir mağazadan alışveriş yaparsa, eylem, bir bütün olarak banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu oluşturacaktır.132 Kartın fiziki olarak ele geçiriliş biçimine göre, ayrı suç oluşacağı kabul edilse bile, salt kart bilgilerinin hile ile ele geçirilmesinde, dolandırıcılık suçu oluşmayacaktır. Zira dolandırıcılık, hırsızlık ve yağma gibi suçlar, mala karşı işlenen suçlardır. Bu kapsamda; salt bu bilgi, mal veya eşya olarak değerlendirilemez. Buna karşın, salt kart bilgilerinin gizlice veya hileyle ele geçirilmesi, kişisel verilerin hukuka aykırı olarak ele geçirme suçu kapsamında değerlendirilecektir.133 Fail, kartı ele geçirmeden, salt bu kart bilgisiyle harcama yaparsa, ortada fiziki kart bulunmasa bile, eylem, TCK’nın 245/1.maddesindeki suçu oluşturacaktır. Kredi kartı bilgilerinin kullanılması suretiyle alışveriş yapma eylemi, 5464 sayılı Kanun gereğince, TCK’nın 245/1. maddesi kapsamındadır.134 Yargıtay da fiziki olarak kartın kullanılması ile kart bilgilerinin kullanılmasını eşdeğer olarak kabul etmektedir.135 Mağdurun, internetten beğendiği bir eşya için, failin hesabına banka yoluyla havale yapmasından sonra, failin ortadan kaybolması eyleminde, fail ile mağdur yüz yüze görüşmemiş ise, eylem, TCK’nın 131 Yargıtay 8. C.D, 23.02.2015 tarih ve 2014/21928, 2015/12389 E. K.; Yargıtay 8. C.D, 14.04.2014 tarih ve 2013/14226, 2014/9376 E. K.; Yargıtay 8. C.D, 12.05.2014 tarih ve 2014/294, 2014/12046 E. K.”; Yargıtay 8. C.D, 15.05.2014 tarih ve 2013/15064, 2014/12495 E. K.; Yargıtay 8. C.D, 12.06.2014 tarih ve 2014/6554, 2014/14590 E. K.; Yargıtay 8. C.D, 28.04.2014 tarih ve 2013/17672, 2014/10752 E. K. 132 Yargıtay 8. C.D, 07.04.2014 tarih ve 2014/460, 2014/8823 E. K. 133 Murat Volkan Dülger, “Kişisel Verilerin Korunması Kanunu ve Türk Ceza Kanunu Bağlamında Kişisel Verilerin Ceza Normlarıyla Korunması”, İstanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, İstanbul, 2016, C:3, S:2, s. 130 vd. 134 Ramazan Doğan, s. 161.; Özbek/Doğan/Bacaksız/Tepe, s. 1007.; Yargıtay 8. C.D, 11.11.2019 tarih ve 2019/2841, 2019/13487 E. K. 135 Özbek/Doğan/Bacaksız/Tepe, s. 1004. Hasan Gerçeker, Yorumlu, Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, 2. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2014, s. 4755.; Yargıtay 8. C.D, 17.10.2019 tarih ve 2018/833; 2019/12557 E. K.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1