Türkiye Barolar Birliği Dergisi 162.Sayı

114 Ceza Muhakemesinde Temyiz Kanun Yolu ve Getirdiği Tartışmalar d) İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272’nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları,24 e) Adlî para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları, f) Sadece eşya veya kazanç müsaderesine veya bunlara yer olmadığına ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları, g) On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları, h) Davanın düşmesine, ceza verilmesine yer olmadığına, güvenlik tedbirine ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak bölge adliye mahkemesince verilen bu tür kararlar veya istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararlar ı) Yukarıdaki bentlerde yer alan sınırlar içinde kalmak koşuluyla aynı hükümde, cezalardan ve kararlardan birden fazlasını içeren bölge adliye mahkemesi kararları. gelince; Hapisten çevrilmekle birlikte sonuçta suça sürüklenen çocuk hakkında verilen cezalar, adli para cezalarıdır. TCK’nın 50/5. maddesi hükmü uyarınca, “Uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen tedbir veya para cezasıdır”, “Çoğun içinde az da vardır” görüşü kabul edildiği takdirde, sadece kamu malına zarar verme suçu yönünden verilen ceza ( ... ), ilk derece mahkemesi tarafından bu suça yönelik olarak verilen cezalar ( ... TL ) artırıldığı için, CMK’nın 286/2-b hükmüne göre, bu karar temyiz edilebilir. Hırsızlık suçundan ilk derece mahkemesince verilen cezalar istinaf mahkemesi tarafından artırılmadığı için, bu düşünceden hareket edilmesi hâlinde dahi, kesindir. İstisnalara dair ikinci fıkranın “b” bendinde, adli para cezası ibaresi yoktur. Ceza Muhakemesi Hukukuna egemen olan en önemli ilkelerden birisi de “İstisnai Düzenlemelerin ... Aleyhine Genişletici Yoruma Tâbi Tutulamaması”dır. Bu düşüncelerden hareketle, istinaf mahkemesi kararının her iki suç yönünden de temyizi kabil olduğu sonucuna varılmıştır”. 30.03.2017 tarihinde verilmiş olan söz konusu karar Yargıtay’ın yorum şeklini göstermekle birlikte, 20.07.2017 tarih ve 7035 sayılı Kanun’un 20. maddesi ile CMK’nın 286. maddesinin 2. fıkrasına eklenen (c) bendi ile söz konusu durum netliğe kavuşturulmuştur. 24 İlgili hükümAnayasa Mahkemesi’nin T:27.12.2018 E:71 K:118 RG:15.02.2019 tarihli kararıyla iptalinden sonra yeniden düzenlenmiştir.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1