123 TBB Dergisi 2022 (162) Kazım Furkan AĞKUŞ / Oğuz BANDIR temyiz başvurusunda gösterilmemesi durumunda, temyiz başvurusunun süresi olan on beş günün sonuna kadar veya gerekçeli kararın sonra açıklanması durumunda gerekçeli kararın tebliğ edilmesinden itibaren yedi gün içinde, temyiz sebeplerini içeren ek dilekçe, bölge adliye mahkemesine verilebilir. Kanunda bölge adliye mahkemesine dilekçenin verileceği kabul edilse de, ilk derece mahkemesinin kararına karşılık doğrudan temyiz kanun yoluna başvurulan hükümler veya bozma sonrası dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi sonrasında verilen hükümler için yapılan temyiz başvurusunda ek dilekçe ilk derece mahkemesine verilmelidir.50 Kanunda yer alan ek dilekçeyle ilgili bu süre de hak düşürücü niteliktedir ve bu sürelerin sonrasında iletilen temyiz sebepleri temyiz başvurusu bakımından geçerli kabul edilmeyecektir. Bu ise eğer daha önce sebep gösterilmemesi durumunda temyiz başvurusunun Yargıtay tarafından reddedilmesi, daha önce başka bir sebep gösterilmesi durumunda, süresinde gösterilmeyen sebebin Yargıtay’ın temyiz incelemesinin konusunu oluşturmayacağı anlamına gelmektedir.51 Öğretide CMK’nın 298. maddesinden ve içtihadı birleştirme kararlarından52 yola çıkılarak, temyiz sebeplerinin Yargıtay’daki incelemeye kadar sunulabileceği ileri sürülmektedir.53 Ancak bu görüşün CMK’daki hükümlerle bağdaşmadığını kolayca söylemek mümkündür. Yargıtay da CMK’nın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmaya başlamasından sonra vermiş olduğu kararlarda, süre tutum dilekçesinde temyiz sebeplerinin belirtilmemesi durumunda, yedi günlük süre içerisinde verilmeyen temyiz dilekçesini kabul edilebilirlik bakımından dikkate almamaktadır.54 50 CMK’nın 291. maddesinde daha isabetli olarak hükmü veren mahkeme şeklinde ifade edilmektedir. 51 kg. için bkz. Taner, 5237 sayılı CMK’nın Temyiz Kanun Yoluna İlişkin Yürürlüğe Girmesiyle Ortaya Çıkan Farklılıklar, s.65; Ünver/Hakeri, Ceza Muhakemesi Hukuku, s.1954. 52 Yarg. İBK, E. 1938/25, K. 1939/45, T. 17.5.1939.; Aynı yönde Bkz. Yarg. İBK, E. 1940/25, K. 1940/45, T.15.03.1940, , nakleden, Yenisey/Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku, s. 980. 53 Yenisey/Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku, s. 980; Gül’e göre temyiz başvurusunun hükmü veren mahkeme tarafından yapılan denetiminde temyiz sebeplerinin incelenmemesinden yola çıkarak temyiz sebebinin Yargıtay tarafından yapılan önincelemeye kadar ileri sürülebileceğini kabul etmektedir. Yakup Gül, “‘Süre Tutum Dilekçesi’ ve ‘Gerekçeli Temyiz Dilekçesinin’ Müdafi ve Vekil Açısından Olağan Kanun Yollarındaki İşlevi”, İzmir Barosu Dergisi, S:2008/2, s.37 54 Yarg.1.CD., T:17.11.2020, E:3586, K: 2892 “Sanık ... hakkında maktul ...’i tasarlayarak kasten öldürme ile sanık ... hakkında maktul ...’i azmettiren sıfatıyla tasarlaya-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1