190 Türkiye’de Yoksulluk Nafakasına İlişkin Güncel Gelişmeler ve Nafakanın Süreye Bağlanması ... 7. Eşlerin mesleki eğitimleri ve kazanç elde etme imkânları ile nafaka alacaklısının çalışma hayatına yeniden uyum sağlamasının olası maliyeti, 8. Yaşlılık ve hayatta kalma sigortası ile emeklilik ödemeleri veya diğer özel veya devlet sigorta ödemelerine ilişkin beklentiler.” İsviçre Medeni Kanunu’ndaki yoksulluk nafakasına ilişkin düzenlemenin temelinde birbirini tamamlayan iki ilkenin yattığı ifade edilmektedir. Bu ilkelerden ilki, boşanma sonrası ekonomik bağımsızlık (clean break) ilkesidir.12 Buna göre boşanma sonrası her eş mümkün olduğu ölçüde kendi ihtiyaçlarını kendisi karşılamakla yükümlüdür. Ancak bu ilke tek başına yeterli değildir. Düzenlemenin temelinde yatan ikinci ilke, evlilik sonrası dayanışma ilkesidir. Buna göre eşler, evlilik sona erdikten sonra, evliliğin taraflardan biri üzerinde doğurduğu olumsuz sonuçları (dezavantajları) birlikte üstlenmek zorundadırlar. Eğer evlilik, eşlerden birinin tek başına geçimini sağlamasına engel teşkil etmişse veya onun ekonomik bağımsızlığını azaltmışsa, yani onun boşanma sonrası finansal durumunu somut olarak etkilemişse, artık clean-break ilkesi bir kenara bırakılır ve eşlerin evlilik sonrası dayanışmaları ihtiyacı ortaya çıkar.13 Evliliğin sona ermesiyle sadece evlilik sırasında elde edilen yararların değil, aynı zamanda evlilikten doğan yükümlülüklerin ve dezavantajların da paylaşılması gerekir. Nafaka, evliliğin sona ermesinin ekonomik sonuçlarının paylaşılması ihtiyacından kaynaklanır.14 İsviçre Medeni Kanunu md. 125 düzenlemesinden açıkça görülebileceği gibi, İsviçre hukukunda boşanma halinde yoksulluk nafakası ödenmesinin gerekip gerekmediği sadece ihtiyaç esasına dayalı bir de12 Clean break ilkesi ile ilgili ayrıntılı bilgi için bkz. Ingeborg Schwenzer, “Das clean break- Prinzip im nachehelichen Vermögensrecht”, FamPra.ch 2000, ss.609-627. Yazar, clean-break ilkesinin her şeyden önce, onlarca yıl sürebilecek irat şeklinde bir nafaka ödemesindense, tek seferde gerçekleştirilecek topyekûn bir nafaka ödemesini gerektirdiğini ifade etmektedir. Ayrıca bkz. Kocabaş, s. 364 vd. 13 Andrea Büchler/Sandro Clausen, “Die Eigenversorgungskapazität im Recht des nachehelichen Unterhalts: Theorie und Rechtsprechung”, FamPra.ch 2015, S. 1, s.1-40, s.4 vd.; Pascal Pichonnaz, Commentaire Romand Code Civil I, (Editeurs: Pascal Pichonnaz/Bénédict Foëx) Helbing Lichtenhahn, Bâle 2010, Art. 125, n. 6; Pascal Pichonnaz/Alexandra Rumo-Jungo, “Evolutions récentes des fondements de l’octroi de l’entretien apres divorce”, Semaine Judiciaire 2004 II, s. 49. 14 Pichonnaz/Rumo-Jungo, s. 49.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1