216 Boşanma Davalarında Kişisel Sağlık Verilerinin Korunması GVKT’nin tanımlara ilişkin 4/15. maddesinde sağlık verisinin de tanımı yapılmıştır. Buna göre, sağlık hizmetlerinin sağlanması da dahil olmak üzere bir gerçek kişinin sağlık durumuyla ilgili bilgilerin açıklandığı, söz konusu gerçek kişinin fiziksel veya ruhsal sağlığına ilişkin kişisel veriler, sağlık verisi olarak belirlenmiştir. Öğretide sağlık verisi ve genetik verilerin ayrı ayrı düzenlenmesinin yerinde olduğunu savunan bir görüş25 bulunmakla birlikte; bu iki veri türünü birbirinden ayırmanın güçlüğüne ve tutulan tıbbi kayıtlardan bu verileri ayırmanın mümkün olmadığına dikkat çekenler de bulunmaktadır.26 Söz konusu görüş ayrılıklarının başlıca nedeni, genetik verilerin sadece kişinin sağlığına ilişkin olarak değil; başka amaçlarla da işlenmesinde yatmaktadır. Bu durumda bir genetik verinin, kişisel sağlık verisi olup olmadığına yönelik değerlendirme, söz konusu genetik verinin kişiye bir sağlık hizmeti sunulması amacıyla ve sağlık durumuna ilişkin olarak işlenip işlenmediğinin tespiti sonucunda yapılacaktır. Örneğin kişide şüphelenilen bir hastalığının teşhisi ve sonrasında bu kişiye özel olarak üretilecek (ya da seçilecek) ilacın tespiti suretiyle tedavisi için yapılan genetik testin sonucunun kişisel sağlık verisi olduğu şüpheye yer bırakmayacak açıklıktadır. Buna karşılık ceza yargılamasında sadece kişinin kimlik tespitinin yapılması amacına yönelik olarak genetik verinin işlenmesi halinde, elde edilen verinin kişisel sağlık verisi olarak değil; genetik veri olarak değerlendirilmesi söz konusu olur. Genetik verilerle sağlık verilerinin arasındaki farkların belirlenmesi, teorik bir tartışmadan çok KVKK’nın 6/3. maddesinde yer verilen hu25 Genetik bilginin benzersizlik, görünmezlik, çeşitlilik, kapsamlılık, değiştirilmesindeki güçlük, ulaşılabilirlik özelliklerini taşıdığını ve ayrımcılık yaratabileceği için sağlıkla ilgili verilerden ayrı tutulması gerektiği Elif Küzeci, “Genetik Ayrımcılık Yasağı”, Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, İstanbul 2018, C. 15, S. 1, s. 97-100. Mesut Serdar Çekin, Kişisel Verilerin Korunması Hukuku, B. 2, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul 2019, s. 198; İmançlı, s. 80. 26 İpek Sevda Söğüt, “Özel Nitelikli Kişisel Veri Olarak Genetik Verilerin Korunması”, Kişisel Sağlık Verileri II. Ulusal Kongresi, Türk Tabipleri Birliği Yayınları, İstanbul, 2017, s. 74-75; Sevgi Erarslan Türkmen, Özel Nitelikli Kişisel Verilerin İşlenmesinde Açık Rızanın Aranmadığı Haller, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul 2019, s. 72. Yılmaz’a göre, DNA’ya ve parmak izine ilişkin veriler de tıbbi veri kapsamında sayabilir. Yılmaz, Anayasa Mahkemesi, s. 102.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1