289 TBB Dergisi 2022 (162) Hülya ATLAN GÜRER kısmen veya tamamen feragat edilmesi veya zamanaşımı süresinin kararlaştırılan süre kadar uzaması olarak anlaşılmaktadır.14 Başka bir ifadeyle zamanaşımından feragat, zamanaşımı süresinin uzamasına yol açar. Böylece zamanaşımı süresi, uzatılan sürenin sonuna kadar işlemeye devam eder.15 Feragat burada maddi bir etkiye sahip olup, zamanaşımı en erken, kararlaştırılan sürenin dolmasından sonra gerçekleşir. Bu ana kadar zamanaşımı henüz gerçekleşmediğinden, alacaklı bu andan önce işlemeye devam eden zamanaşımını kesebilir.16 Belirtelim ki doktrinde, zamanaşımından feragat ifadesini, alacağın zamanaşımına tâbi olmasından feragat şeklinde anlamlandıran bir görüş de bulunmaktadır.17 Ancak doktrinde, zamanaşımından feragat ile bunun kastedilmiş olamayacağı, bununla alacağın yıllanmayan bir alacak haline getirilmesinin kabul edilemeyeceği belirtilerek bu görüşe karşı çıkılmaktadır. Buna göre hukuk sistemimizde alacakların kural olarak zamanaşımına tâbi olduğundan hareket edilir ve ancak bazı alacaklar zamanaşımına tâbi olmayan alacak olarak öngörülebilir. “Zamanaşımından feragat” ile alacak zamanaşımına tâbi olmayan bir alacak haline getirilirse zamanaşımı kurumu bütünüyle bertaraf edilmiş olur.18 14 Wildhaber/Dede, Berner Kommentar OR, Art. 141, N. 33; Wildhaber/ Dede, Verzicht, s. 143; Fellmann, HAVE, s. 156; Walter Fellmann, “Das neue Verjährungsrecht”, Zeitschrift des bernischen Juristenvereins (ZBJV), 156/2020, s. 223-224; Robert K. Däppen, Basler Kommentar, Obligationenrecht I, Art. 1-529 OR, 3. Aufl., Helbing Lichtenhahn Verlag, Basel, 2015, Art. 141, N. 1a. Buna ilişkin Federal Mahkeme kararları için bkz. BGE 99 II 185 E. 3a, BGer 9C_109/2007, 20.08.2007, E. 8.2.1; BGer 4A_707/2012, 28.05.2013, E. 7.4.2 (https://www.bger.ch, Erişim Tarihi: 23.06.2022). 15 Müller, s. 293. 16 Wildhaber/Dede, Verzicht, s. 143; Berger, s. 493, N. 1477; Wildhaber/Dede, Berner Kommentar OR, Art. 141, N. 33; Fellmann, HAVE, s. 156. Ayrıca bkz. Fellmann, ZBJV, s. 223. 17 Alfred Koller, “Dispositives und zwingendes Verjährungsrecht - Zur Tragweite von Art. 129 und 141 Abs. 1 OR”, Schweizerische Juristen Zeitung (SJZ), 103/2007, s. 196. Ancak daha sonra görüş değiştiren yazar, feragat ile on yıllık yeni bir zamanaşımı süresinin başlayacağı düşüncesini benimsemiştir (Alfred Koller, Schweizerisches Obligationenrecht Allgemeiner Teil, 4. Aufl., Stämpfli Verlag, Bern, 2017, s. 1242, N. 71.14). 18 Wildhaber/Dede, Verzicht, s. 143. Aynı yönde bkz. Koller, OR AT, s. 1242, N. 71.14. Borçlunun zamanaşımı definden tüm zamanlar için feragat etmiş olduğunu açıkça beyan etmiş olması da bu sonucu değiştirmez (Koller, OR AT, s. 1243, N. 71.14). Ayrıca bkz. Peter Gauch, “Verjährungsverzicht: Ein Entscheid des Bundesgerichts (BGE 132 III 226) und was davon zu halten ist”, Schweizerische Juristen Zeitung (SJZ), 102/2006, s. 537.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1