291 TBB Dergisi 2022 (162) Hülya ATLAN GÜRER gat etmeyi mi düşündüğünün sonradan tespit edilebilmesi oldukça zordur. Hatta borçlunun açıkça “zamanaşımı definden” feragat ettiğini beyan etmiş olması halinde de taraflardan birinin bunu, zamanaşımı süresinin uzamayacağı şeklinde anlayıp anlamadığını tespit etmek zorluk arz edebilir. Ancak zamanaşımı defini ileri sürmekten feragat etmekle borçlu her halde, borcunun zamanaşımı gerçekleşmemiş veya zamanaşımı süresi uzamış gibi görüldüğüne ve buna göre işlem yapılacağına ilişkin muvafakatini ortaya koymuş olur. Yasal düzenlemelerin yalınlığı, açıklığı ve anlaşılabilirliği adına, zamanaşımı süresinin uzaması ile sonradan yapılan yalın bir zamanaşımı definden feragatin aynı etkiye sahip olduğunun kabulü gerekir.22 Federal Mahkemenin bu görüşü doktrinde de kabul görmüştür. Buna göre zamanaşımından feragat ile zamanaşımı definden feragatin pratik etkisi, zamanaşımı süresinin feragat edilen süre kadar uzaması temeline dayanır.23 Dolayısıyla her iki ifade biçiminde de zamanaşımı süresinin uzamasından hareket edilmelidir. Böylece iki kavram arasındaki söz konusu geleneksel ayırım, doktrin ve yargı uygulaması ile her ikisinin sonuçları birbirine eşit kılınmak suretiyle aşılmıştır.24 25 22 Söz konusu karar için bkz. BGE 99 II 185, E. 3a (https://www.bger.ch, Erişim Tarihi: 03.06.2022). 23 Müller, s. 294; Berger, s. 493, N. 1477; Fellmann, ZBJV, s. 224; Fellmann, HAVE, s. 156. 24 Wildhaber/Dede, Verzicht, s. 144; Fellmann, HAVE, s. 157. 25 Belirtelim ki, İsviçre Borçlar Kanunu’nda yapılan (ve 01.01.2020 tarihinde yürürlüğe giren) zamanaşımı hukuku revizyonundan sonra OR Art. 141’in (TBK m. 160) “zamanaşımından feragat” olan kenar başlığı, “zamanaşımı definden feragat” olarak değiştirilmiştir. Gerekçeye göre bununla, borçlunun zamanaşımından değil, zamanaşımı defini ileri sürmekten feragat ettiği açıklığa kavuşturulmak istenmiştir (BBl 2014, 235 vd., 261). Hâlbuki yukarıda belirtildiği gibi Federal Mahkeme güncel kararlarında, zamanaşımından feragat ile zamanaşımı definden feragati etkisi bakımından birbirinden ayırmamaktadır. Federal Mahkeme, somut durumda hangi ifadenin kullanılmış olduğuna bakmaksızın her zaman, tipik bir zamanaşımından feragatin söz konusu olduğu kabulünden hareket etmektedir. Bu nedenle doktrinde, Federal Mahkeme’nin “zamanaşımı definden feragatin” etkisini de - tıpkı “zamanaşımından feragatte” olduğu gibi - zamanaşımı süresinin uzatılması olarak kabul ettiği uygulamasını, OR 141’in yeni düzenlemesinden sonra da muhafaza etmesi umulmaktadır (Yasin Alperen Karaşahin, “Verjährungsverzicht und Vereinbarungen über die Dauer von Verjährungsfristen nach der Revision des Verjährungsrechts”, Zeitschrift des bernischen Juristenvereins (ZBJV), 155/2019, s. 742; Frédéric Krauskopf, “Neues Verjährungsrecht: Merkpunkte für das Bauen”, Schweizerische Baurechtstagung 2019, Institut für Schweizerisches und Internationales Baurecht, Universität Freiburg, 2019, s. 46; Wildhaber/Dede, Verzicht, s. 144; Fellmann, HAVE, s. 157; Fellmann, ZBJV, s. 223. Ayrıca bkz. Peter Gauch/ Walter R. Schluep/Jörg Schmid/Susan Emmenegger, Schweizerisches Obligatio-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1