344 İsviçre ve Amerikan Hukukuyla Karşılaştırmalı Olarak Yolda ve Eğitimde Geçen Sürelerin Çalışma ... § 785.35). Buna karşılık, bu kuralın istisnaları olabilir. Örneğin, işçinin günlük görevini tamamladıktan sonra acil bir iş için müşteriye gitmek zorunda kalması halinde, müşteriye giderken yolda geçen sürenin tamamı çalışma süresinden sayılır (29 CFR § 785.36). “Acil görevlendirmelerde evden işe yolculuk” başlığını taşıyan 29 CFR § 785.36 maddesinde varılan sonuç, olağan durumlarda fakat işçinin başka bir şehre gönderildiği “günlük” görevlendirmeler için de kabul edilmektedir. Buna göre, sabit bir işyerinde çalışan bir işçiye başka bir şehirde fakat gün içinde ifa edilmek üzere bir görev verildiğinde, işçinin evden işe gittiği veya işten eve döndüğü süreler, klasik bir “ev-iş arası yolda geçen süre” kategorisinde değerlendirilmemeli; “acil görevlendirmelerde evden işe yolculuk” rejiminde olduğu gibi gün içerisinde şehirlerarası seyahatte geçen süreler çalışma süresine dahil olarak değerlendirilmelidir. Örneğin, “sabah 9:00’dan akşam 17:00’a kadar düzenli çalışma saatleri olan ve Washington DC’de çalışan bir işçiye, sabah 08:00’da Washington’dan ayrılması ve işi New York’ta görmesi talimatı verilebilir. Bu görev öğleden sonra 15:00’da tamamlanır ve çalışan Washington’a akşam 19:00’da döner. […] İşverenin yararına ve olağandışı bir görevin gereklerini karşılamak için gerçekleştirilen bu seyahat “asıl iş”in ayrılmaz bir parçası olarak nitelendirilecektir. […] Bu durum tüm seyahat süresinin çalışma süresinden sayıldığı acil görevlendirmelere (29 CFR § 785.36) benzemektedir. Bununla birlikte, [şehir dışı görevlendirmelerde yolda geçen] bütün sürenin mutlaka [çalışma süresi olarak] sayılması gerekmez. Zira işçiye şehir dışı görevi verilmeseydi de işçi olağan işyerine gidecekti. Dolayısıyla işçinin evi ile tren istasyonu arasındaki seyahatinin [klasik bir] “ev iş arası yolculuk” kategorisinde olduğu kabul edilerek, toplam çalışma süresinden düşülebilir. Ayrıca, elbette ara dinlenmesi de çalışma süresinden düşülebilecektir” (29 CFR § 785.37). 2. Ertesi Güne Sarkan Seyahatlerde Geçen Süreler Açısından CFR uyarınca işçinin kendisine verilen görevi gün içinde değil de, ertesi gün ifa etmeye başlamak üzere seyahat ettiği durumlarda, bu seyahatin sadece günlük normal çalışma süresine denk gelen kısmı çalışma süresinden sayılmaktadır. Buna göre, bir işçinin günlük normal çalışma süresi 09:00 ila 17:00 saatleri arasında ise, yolculukta geçen sürenin sadece 09:00 ila 17:00 saatleri arasına denk gelen kısmı dikka-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1